دارافزین

(اَ ) (اِ. ) = داربزین . داروزین : ۱ - نرده ای که جلو اتاق یا ایوان درست کنند. ۲ - تکیه گاه ، طارمی .

دارافزین. [ رْ اَ ] ( اِ ) دارآفرین. تکیه گاه و محجر تخت و صفه و بام و تکیه گاه مطلق. ( انجمن آرا ). دارابزین :
بخیره چشمی سوراخهای دارافزین
بسرخ رویی دیوارهای آتشدان.رجوع به دارآفرین شود.

۱. پناهگاه.
۲. تکیه گاه.
۳. نرده، تارم.
۴. سکو.
۵. تارمی که جلو اتاق یا ایوان درست کنند.
۶. تکیه گاه تخت.