هپاتیت ب

هپاتیت ب نوعی بیماری ویروسی در انسان هاست که به کبد بیشترین آسیب را می زند.
محتویات [نمایش]
ویروس هپاتیت ب [ویرایش]
این ویروس عامل مولد هپاتیت ب است و جزء ویروسهای کبدی DNA دار طبقه بندی می شود. بافت هدف این بیماری و میزبان آن محدود و فقط در کبد, گاهی پانکراس و کلیه انسان و میمون را نیز آلوده می کند. این ویروس کوچک, دارای پوشش, دارای DNA دو رشته و حلقوی که قسمتی از آن تک رشته ای است ودارای آنزیم ریورس ترانس کرپیتاز ( RTase ) است که این آنزیم چسبیده به ژنوم ویروس است و دارای فعالیت ریبونوکلئاز است. این ویروس دارای ۳ نوع آنتی ژن مهم به نامهای آنتی ژن سطحی, آنتی ژن مرکزی و یک آنتی ژن دیگر است. آنتی ژن سطحی که آنتی ژن استرالیا نامیده می شود ( بعلت اینکه اولین بار در سرم یک فرد بومی استرالیل که در ظاهر سالم شناسایی شد ) . از نظر شکل ظاهری دارای دو فرم است: ۱ - شکل کروی که فراوانترین نوع این خانواده است. ۲ - شکل لوله ای یا رشته ای . این آنتی ژن در PH کمتر از ۴ به مدت ۶ ساعت پایدار می ماند; ولی در این PHعفونت زایی هپاتیت B از بین می رود. این ویروس به علت داشتن غشا در برابر اتر مقاوم است, PH پایین, حرارت متوسط, یخ زدن و اشعه ماورا بنفش پایدار می ماند. DNA ویروس تمایل زیادی برای ادغام شدن با DNA سلول میزبان دارد. نسخه برداری ویروس توسط عوامل نسخه بردار سلول میزبان کنترل می شود.
بیماریزایی [ویرایش]
از طریق مایعات بدن, خون, مقاربت جنسی ودر ماههای آخر حاملگی از مادر به جنین منتقل می شود و ابتلا به این بیماری هیچ ارتباطی به سن, فصل و جنس ندارد. دارای دوره کمون متوسط سه ماهه است. در ۵ تا ۱۰ در صد مبتلایان تبدیل به حالت مزمن می شود و گاهی منجر به سرطان کبد می شود. این ویروس ۳ روز پس از به سلولهای کبدی شروع به تکثیر می نماید; اما علایم بالینی بعلت نا معلومی حدود ۴۵ روز بعد ظاهر می شود که بستگی به راه ورود مقدار ویروس و وضعیت فرد مبتلا دارد. علایم بالینی شامل تهوع, استفراغ, بی اشتهایی شدید می باشد که به دنبال آن یرقان ظاهر می شود ( گرچه هپاتیت بدون یرقان نیز شایع است ) . حدود ۸۵ در صد بیماران کاملا بهبود حاصل پیدا می کند. مرگ و میر بین ۷/۲ - ۶/۰ درصد است که بسته به سن و شرایط متغیر است. حدود ۱۰ تا ۵ در صد افراد به هپاتیت مزمن می شوند که این مبتلایان منبع اصلی انتشار ویروس در جامعه هستند. در اکثر موارد ژنوم ویروس ادغام شده در ژنوم سلولهای سرطانی دیده می شود. درمان اختصاصی برای هپاتیت B وجود ندارد. درمان بیشتر جنبه علامتی و حفاظتی دارد. انترفرون آلفا ممکن است برای هپاتیت مزمن موثر باشد. این ویروس انتشار جهانی دارد. حاملین ویزوس در جهان حدود ۲۰۰ میلیون نفر هستند که یک میلیون آنها در امریکا زندگی می کنند. افراد در معرض خطر شامل شاغلین, در مراکزبهداشتی و درمانی, کارکنان آزمایشگاهها, کارکنان بانک خون, افراد ساکن در مناطق آندمیک ( چین, آفریقا …………. . ) نوزادان متولدشده از مادر مبتلا, معتادین تزریقی و افراد دارای هموفیلی و دریافت کنندگان خون و محصولات آن. بیشترین موارد آلودگی به این ویروس در کشورهای عقب مانده است بطوریکه ۵ درصد نوزادان در هنگام متولد شدن و شیردادن مبتلا می شوند.
پیشگیری [ویرایش]
روشهای پیشگیری و کنترل وجود دارند که عبارتند از: ۱ - انجام واکسیناسیون ۲ - کنترل و جدا کردن خونهای آلوده ۳ - تزریق ایمنوگلوبین به نوزدان که از مادر مبتلا متولد شده و افرادی که با بیماران تماس داشته ۴ - عدم مصرف خون کسانی که هرگونه ناراحتی کبدی دارند ۵ - استفاده از وسایل مانند دستکش هنگام معاینه بیمار و ……. . ۶ - حذف سریع وسایل آلوده وضدعفونی وسایل مورد استفاده ۷ - اجتناب از رفتارهای اجتماعی پر خطر وخطرساز که انتشار ویروس را تسهیل می کند
جستارهای وابسته [ویرایش]
هپاتیت
منابع [ویرایش]
انواع هپاتیت به نقل از سایت پزشکان بدون مرز
وضعیت هپاتیت در ایران
رده ها: بیماری های آمیزشی بیماری های ویروسی هپاتیت
قس انگلیسی
Hepatitis B is an infectious inflammatory illness of the liver caused by the hepatitis B virus ( HBV ) that affects hominoidea, including humans. Originally known as "serum hepatitis", [1] the disease has caused epidemics in parts of Asia and Africa, and it is endemic in China. [2] About a third of the world population has been infected at one point in their lives, [3] including 350 million who are chronic carriers. [4]
The virus is transmitted by exposure to infectious blood or body fluids such as semen and vaginal fluids, while viral DNA has been detected in the saliva, tears, and urine of chronic carriers. Perinatal infection is a major route of infection in endemic ( mainly developing ) countries. [5] Other risk factors for developing HBV infection include working in a healthcare setting, transfusions, and dialysis, acupuncture, tattooing, extended overseas travel and residence in an institution. [3][6][7] However, Hepatitis B viruses cannot be spread by holding hands, sharing eating utensils or drinking glasses, kissing, hugging, coughing, sneezing, or breastfeeding. [8][9]
The acute illness causes liver inflammation, vomiting, jaundice and, rarely, death. Chronic hepatitis B may eventually cause cirrhosis and liver cancer—a disease with poor response to all but a few current therapies. [10] The infection is preventable by vaccination. [11]
Hepatitis B virus is an hepadnavirus—hepa from hepatotropic ( attracted to the liver ) and dna because it is a DNA virus[12]—and it has a circular genome of partially double - stranded DNA. The viruses replicate through an RNA intermediate . . .