حزقیال. [ ح ِ ] ( اِخ ) حزقیل رجوع به حزقیل شود. || نام کتابی از تورات. حزقیل. ( ابن الندیم ) .
حزقیال
لغت نامه دهخدا
دانشنامه آزاد فارسی
حِزقیال (ز ۵۹۷پ م)(Ezekiel)
(یا: حزقیل) پیامبر عبرانی که نبوکدنصّر در ۵۹۷پ م او را به اسیری گرفت و به بابِل برد. او سقوط بیت المقدس (اورشلیم) را ناشی از گناهان بنی اسرائیل می دانست. کتاب حزقیال نبی از عهد عتیق، در شرح پیغمبری او و سقوط اورشلیم و امید به تجدید بنای آن، به نام اوست.
(یا: حزقیل) پیامبر عبرانی که نبوکدنصّر در ۵۹۷پ م او را به اسیری گرفت و به بابِل برد. او سقوط بیت المقدس (اورشلیم) را ناشی از گناهان بنی اسرائیل می دانست. کتاب حزقیال نبی از عهد عتیق، در شرح پیغمبری او و سقوط اورشلیم و امید به تجدید بنای آن، به نام اوست.
wikijoo: حزقیال
کلمات دیگر: