حامد حبیبی

حامد حبیبی (زاده ۱۳۵۷) شاعر و نویسنده کتاب های کودک و نوجوان و بزرگسال است.
ماه و مس، مرکز، ۱۳۸۴.
جایی که پنچرگیری ها تمام می شود، ققنوس، ۱۳۸۷.
بودای رستوران گردباد، نشر چشمه، ۱۳۹۰.
در دومین دوره جایزه ادبی هفت اقلیم، در بخش مجموعه داستان، کتاب بودای رستوران گردباد به عنوان اثر برگزیده سال ۹۰ معرفی شد.
مجموعه داستان جایی که پنچرگیری ها تمام می شود، به طور مشترک با مجموعه داستان برف و سمفونی ابری، نوشته پیمان اسماعیلی، برنده جایزه بهترین مجموعه داستان سال ۱۳۸۷ جایزه ادبی هوشنگ گلشیری شد. این کتاب نامزد دریافت جایزه ادبی روزی روزگاری و جایزه نویسندگان و منتقدان مطبوعات هم بود.
کتاب ماه و مس در سال ۱۳۸۴ نامزد دریافت جایزه بهترین مجموعه داستان اول جایزه گلشیری بود و جایزه بخش ویژه چهارمین دوره جایزه ادبی اصفهان را به دست آورد.

حامد حبیبی (تهران 1 فروردین 1357ش-)
نویسندۀ کودکان، شاعر و داستان نویس ایرانی. فعالیت ادبی اش را از ابتدای دهه ی 1380 با انتشار اشعارش در مجلات مختلف و با انتشار مجموعه شعر پرسه و سپس مجموعه داستان ماه و مس در سال 1384 آغاز کرده است. حبیبی تاکنون برای آثارش در زمینه ی ادبیات کودک و نوجوان و داستان های بزرگسالان، جز نامزدی برخی از مسابقات ادبی، برنده ی این جوایز نیز بوده است: جایزه ی ادبی اصفهان در بخش ویژه (1384- برای کتاب ماه و مس)؛ جایزه ی ادبی هوشنگ_گلشیری در بخش بهترین مجموعه داستان (1387- برای کتاب آن جا که پنچرگیری ها تمام می شوند)؛ جایزه ادبی هفت اقلیم در بخش مجموعه داستان (1390- برای کتاب بودای رستوران گردباد) و نشان نقرۀ بهترین کتاب کودک و نوجوان در جشنواره ی لاک پشت پرنده (1392- برای مجموعه کتاب های شب هزار و دوم/ به همراه مهدی فاتحی). عمده ی مهارت حبیبی در نوشتن داستان های بزرگسالان، فضاسازی ها و قراردادن شخصیت های داستان هایش در موقعیت های غیر عادی و پیچیده است.
کتاب شناسی: پرسه (مجموعه شعر- ثالث، 1384)؛ ازدواج فامیلی و دوداستان دیگر (ادبیات کودکان، به همراه مهدی فاتحی- چکه، 1392)؛ بودای رستوران گردباد (مجموعه داستان- چشمه، 1393)؛ آن جا که پنچرگیری ها تمام می شوند (مجموعه داستان- ققنوس، 1387)؛ دهقانی که زبان حیوانات را می فهمید و دوداستان دیگر (ادبیات کودکان، به همراه مهدی فاتحی- چکه، 1392)؛ پایانی برای یک داستان و دوداستان دیگر (ادبیات کودکان، به همراه مهدی فاتحی- چکه، 1392)؛ نمی خوام قد دراز شم (کتاب کودک- علمی فرهنگی، 1384)؛ پلک ماهی (مجموعه داستان- چشمه، 1395)؛ بوقی که خروسک گرفته بود (کتاب کودک- علمی فرهنگی، 1387)؛ کیلومتر 11 جاده ی قدیم ارومیه به سلماس (رمان- چشمه، 1396)؛ ماه و مس (مجموعه داستان- مرکز، 1384)؛ کرمی که می خواست عکاس شود (کتاب کودک- علمی فرهنگی، 1387)؛ ماهی گیر و غول خمره و یک داستان دیگر (ادبیات کودکان، به همراه مهدی فاتحی- چکه، 1392) و مرگی به اندازه (مجموعه شعر- مروارید، 1393).
منابع
https://www.naakojaa.com/author/5043 http://yon.ir/DF7Pai

حامد حبیبی (زادهٔ ۱۳۵۷) شاعر و نویسنده ایرانی کتاب های کودک و نوجوان و بزرگسال است.
• «تلفن های همراه اشعه دارند و برای این که کمتریم آسیب را ببینی باید بیشترین فاصله را از ان بگیری- مثل زن یا مردی که به او احتیاج داری.»• «اگر می خواهی وارد خیالات هم بشوی یک زنبیلی چیزی دم در بگذار که وقتی از فکر و خیال بیرون می آیی دست کم راهت را پیدا کنی و از تاریخ مصرف خریدهای توی زنبیل بفهمی چه مدت آن تو بوده ای.»