کلمه جو
صفحه اصلی

استریو

فارسی به انگلیسی

stereo, stereophonic

فرهنگ معین

(اِ تِ یُ ) [ انگ . ] (اِ. ) نوعی دستگاه صوتی که توانایی پخش یا ضبط صدا را در دو یا چند جهت دارد.

دانشنامه عمومی

صدای استریو فن آوری استفاده از دو منبع صوتی (بلندگو) جهت شنیدن یک صدا می باشد که برای اولین بار در سالن اوپرا پاریس در سال ۱۸۸۱ استفاده شد.فناوری جدیدتر، پس از این فناوی، صدای ساراند می باشد.

پیشنهاد کاربران

استریو به هدفون های تقریباً حرفه ای گفته میشود که صدا را از دو طرف جدا گانه پخش میشه یعنی هردو طرف هد فون یکسان نیست وقتی مثلاً تو پابجی صدای گلوله از سمت چپ نقشه میاد صدای گلوله بیشتر از گوشی سمت چپ میاد و وقتی میچرخید و از سمت راست نقشه گلوله میزنن صدا از گوشی سمت راست میاد

در ایران یه غرفه یا مغازه ای به نام استریو را نام گزاری میکنند. استریو به معنای جم آوری صدا های خوانندها و پخش آن از طریق دی وی دی. سی دی یا مموری در بین مردم را استریو مینامند بخصوص آذربایجان غربی

معنی ساده می شود دستگاهی است که ان صوتی را پخش می کند


کلمات دیگر: