سیمبر

سیم اندام، کسی که بدنش مانندسیم سفیداست
( صفت ) ۱ - دارنده بدن سفید . ۲ - جوان .

(بَ ) (ص مر. ) نک سیم تن .

سیمبر. [ ب َ ] ( ص مرکب ) اشاره به بدن سفید است. ( برهان ) ( آنندراج ).دارنده بدن سفید. ( فرهنگ فارسی معین ). سیم تن. سیمین تن. که تن او در سپیدی مانند سیم باشد :
چو بگذشت یک چند روز دگر
بر آن نامور دختر سیمبر.بفرمود تا ساقی سیمبر
بیارد می لعل با جام زر.گشاد و جهان کرد از او پرشکر
مه مهرروی و بت سیمبر.نیم شبی سیمبرم نیم مست
نعره زنان آمد و در، درشکست.کیسه سیم و زرت پاک بباید پرداخت
زین طمعهاکه تو از سیمبران میداری. || کنایه از جوان که در مقابل پیر باشد. ( برهان ) ( فرهنگ فارسی معین ).
- سیمبر شدن ؛ کنایه از جوان شدن. ( برهان ) ( آنندراج ). رجوع به سیم شود.

= سیمتن