استلاب. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) سلب. ( زوزنی ). ربودن : استلبه ؛ ربود آنرا. ( منتهی الارب ). شبانه در موضعی که نزول کرد، کردان طمع در استلاب لباس او کردند. ( جهانگشای جوینی ).
فرهنگ عمید
ربودن، دزدیدن.
پیشنهاد کاربران
در لغت به معنی اخذ آشکار در فقه: ربودن مالی که با رضایت ظاهری مالک همراه است و عنصر سپردن قابل احراز است. مانند اینکه مغازه داری مالی را به مشتری میدهد تا وی آن را به منزل برده و در صورت پسندیدن بخرد ولی مشتری قصد ربودن داشته باشد