بلد الحرام

[ویکی حج] بلد الحرام از نام های مکه و گویای حرمت و برخی ممنوعیت های شرعی در آن است. خداوند به دلیل وجود پاره ای ممنوعیت های شرعی و احترام و قداستی که برخی جاها و زمان ها دارند، با واژه الحرام آن ها را توصیف کرده است مثل مسجدالحرام، مشعرالحرام و شهرالحرام. برخی از مفسران علت حرمت مکه را به سبب حرمت کعبه می دانند ولی بعضی از مفسران شیعه اعتقاد دارند باتوجه به قسم خداوند در سوره بلد به مکه و حضور پیامبر(ص) در این شهر، سبب حرمت مکه به پاس انسان کامل می باشد.
حرمت مکه که نام بلد الحرام از آن گرفته شده، پیشینه کهن داشته است، در روایتی از پیامبر(ص) شروع حرمت مکه از زمان پیامبری حضرت ابراهیم(ع) و دعای وی بوده، و بنابر روایتی دیگر این شهر از ابتدای آفرینش زمین و آسمان دارای حرمت بوده است. نشانه گذاری محدوده حرم توسط حضرت ابراهیم(ع)، بیرون آمدن امام حسین(ع) از مکه در پی تعقیب سپاه یزد و ترس از هتک حرمت حرم، و یا کراهت برخی از بالا بردن صدا در حرم و ... بیانگر اهمیت، و باور مسلمانان به حرمت مکه و تلاش برای حفظ و از بین نرفتن آن است، و حتی با نگاه به برخی وقایع مثل پیمان حلف الفضول، جنگ های مهم دوران جاهلیت در بیرون مکه بیانگر اعتقاد مردم به حرمت مکه و تلاش برای حفظ آن قبل از ظهور اسلام دارد.
بلد الحرام ترکیبی وصفی و مرکب از دو واژه «بلد» و «حرام» است. «بلد» که جمع آن «بُلدان» است، بر شهر به اعتبار محدود بودن از چند طرف و نیز آباد و مسکونی بودنش اطلاق می شود.