بلندگرای

بلندپرواز، کسی که خواستاربزرگی وعظمت باشد
( اسم ) کسی که میل بعظمت و رفعت میکند بلند پرواز .

بلندگرای. [ ب ُ ل َ گ َ / گ ِ ] ( نف مرکب ) بلندگراینده. کنایه از کسی است که میل عظمت و بزرگی کند. ( برهان ) ( آنندراج ). بزرگی خواه. بلندپرواز. و رجوع به بلندی گرای شود.

۱. کسی که خواستار بزرگی و عظمت است، بلندپرواز.
۲. کسی که بیش از مقام و مرتبه اش خودنمایی و خودستایی می کند.