مرصوص

[ویکی الکتاب] معنی مَّرْصُوصٌ: با سُرب (رصاص) محکم کاری شده (به طوری که در مقابل عوامل انهدام ، مقاوم باشد)
ریشه کلمه:
رصص (۱ بار)

«مَرْصُوص» از مادّه «رصاص» به معنای «سرب» است، و از آنجا که گاه برای استحکام و یکپارچگی بناها، سرب را آب می کردند و در لابلای قطعات آن می ریختند، به طوری که فوق العاده محکم و یکپارچه می شد، به هر بنای محکمی «مَرْصُوص» اطلاق می شود.
. رصّ به معنی الصاق و ضّم اجزاء چیزی در یکدیگر است. قلع و سرب را رصاص گفته‏اند که اجزاأش بهم فشرده‏اند (اقرب) مراد از مرصوص در آیه محکم است جنان که راغب گفته، مجمع گوید: رّص محکم کردن بناست و اصل آن از رصاص است گوئی که با رصاص بنا شده است. قرآن مؤمنان را که در جنگ استقامت دارند و از هم جدا نمی‏شوند و در راه خدا یکدل و یک جهت می‏جنگند به بنای محکمی ریخته از سرب تشبیه کرده است. این کلمه فقط یکبار در قرآن آمده است.