بطایح، جمع بطحائ
بطائح جمع بطیحه
بطائح جمع بطیحه
بطایح
فرهنگ فارسی
جایگاهی بین واسط و بصره ٠ سرزمینی نزدیک شهر منیعه در قرب واسط ٠
لغت نامه دهخدا
بطایح. [ ب َ ی ِ ] ( ع اِ ) بطائح. ج ِ بطیحة. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). رجوع به بطائح و بطیحة شود. زمینها که در آن آب جمع شده باشد و بفارسی مرداب گویند. رجوع به خاندان نوبختی ص 26 و بطائح و بطیحة، و آنندراج شود.
بطایح. [ ب َ ی ِ ] ( اِخ ) رجوع به بطائح شود.
بطایح. [ ب َ ی ِ ] ( اِخ ) رجوع به بطائح شود.
بطایح . [ ب َ ی ِ ] (اِخ ) رجوع به بطائح شود.
بطایح . [ ب َ ی ِ ] (ع اِ) بطائح . ج ِ بطیحة. (ناظم الاطباء) (آنندراج ). رجوع به بطائح و بطیحة شود. زمینها که در آن آب جمع شده باشد و بفارسی مرداب گویند. رجوع به خاندان نوبختی ص 26 و بطائح و بطیحة، و آنندراج شود.
بطائح. [ ب َ ءِ ] ( ع اِ ) بطایح. ج ِ بطیحة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به بطیحة شود. ج ِ بطحاء. ( غیاث ). رجوع به بطحاء شود. ج ِبطاح. ( مؤید الفضلاء ). رجوع به بطاح و بطایح شود.
بطائح. [ ب َ ءِ ] ( اِخ ) جایگاهی بین واسط و بصره. ( سمعانی ). سرزمینی نزدیک شهر منیعه در قرب واسط. ( ابن اثیر ج 7 ص 137 ). و رجوع به الوزرا و الکتاب و تاریخ تمدن جرجی زیدان ج 3 ص 79 و ترجمه تاریخ یمینی و حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 435 و تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلام و تاریخ گزیده ص 358 شود.
- بطائح النبط ؛ میان عراقین است. ( منتهی الارب ).
بطائح. [ ب َ ءِ ] ( اِخ ) جایگاهی بین واسط و بصره. ( سمعانی ). سرزمینی نزدیک شهر منیعه در قرب واسط. ( ابن اثیر ج 7 ص 137 ). و رجوع به الوزرا و الکتاب و تاریخ تمدن جرجی زیدان ج 3 ص 79 و ترجمه تاریخ یمینی و حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 435 و تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلام و تاریخ گزیده ص 358 شود.
- بطائح النبط ؛ میان عراقین است. ( منتهی الارب ).
بطائح . [ ب َ ءِ ] (اِخ ) جایگاهی بین واسط و بصره . (سمعانی ). سرزمینی نزدیک شهر منیعه در قرب واسط. (ابن اثیر ج 7 ص 137). و رجوع به الوزرا و الکتاب و تاریخ تمدن جرجی زیدان ج 3 ص 79 و ترجمه ٔ تاریخ یمینی و حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 435 و تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلام و تاریخ گزیده ص 358 شود.
- بطائح النبط ؛ میان عراقین است . (منتهی الارب ).
بطائح . [ ب َ ءِ ] (ع اِ) بطایح . ج ِ بطیحة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به بطیحة شود. ج ِ بطحاء. (غیاث ). رجوع به بطحاء شود. ج ِبطاح . (مؤید الفضلاء). رجوع به بطاح و بطایح شود.
فرهنگ عمید
= بطیحه
بطیحه#NAME?
دانشنامه آزاد فارسی
بَطائح
(جمع عربی کلمۀ بَطیحه، به معنی زمین باطلاقی) از اصطلاحات نویسندگان دورۀ عباسی، اطلاق شده بر ناحیۀ پست و مردابی بسیار وسیعی در جنوب فرات و دجله، در عراق کنونی. حد شمالی بطائح کوفه و واسط، و حد جنوبی آن بصره است. بطائح به علفزار و نیزار شباهت بسیار دارد. گاه این کلمه را همراه با نام شهرهای هم جوار می آوردند، ازجمله بطائح الکوفه که از همه مشهورتر است.
(جمع عربی کلمۀ بَطیحه، به معنی زمین باطلاقی) از اصطلاحات نویسندگان دورۀ عباسی، اطلاق شده بر ناحیۀ پست و مردابی بسیار وسیعی در جنوب فرات و دجله، در عراق کنونی. حد شمالی بطائح کوفه و واسط، و حد جنوبی آن بصره است. بطائح به علفزار و نیزار شباهت بسیار دارد. گاه این کلمه را همراه با نام شهرهای هم جوار می آوردند، ازجمله بطائح الکوفه که از همه مشهورتر است.
wikijoo: بطایح
کلمات دیگر: