( صفت ) آنکه پهلوی خواند کسی که بپهلوی سخن گوید: پهلوی خوان پارسی فرهنگ پهلوی خواند بر نوازش چنگ . ( نظامی )
پهلوی خوان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پهلوی خوان. [ پ َ ل َ خوا / خا ] ( نف مرکب ) که پهلوی خواند. که بپهلوی سخن گوید. آنکه سخن پهلوانی گوید. کسی که پهلوی سراید :
پهلوی خوان پارسی فرهنگ
پهلوی خواند بر نوازش چنگ.
پهلوی خوان پارسی فرهنگ
پهلوی خواند بر نوازش چنگ.
نظامی.
فرهنگ عمید
کسی که به زبان پهلوی سخن بگوید یا آواز بخواند: پهلوی خوان پارسی فرهنگ / پهلوی خواند بر نوازش چنگ (نظامی۴: ۶۰۶ ).
کلمات دیگر: