کلمه جو
صفحه اصلی

بی جواز

فرهنگ فارسی

بی اجازه ٠ بدون اجازه بی رخصت ٠

لغت نامه دهخدا

بی جواز. [ ج َ ]( ص مرکب ) بی اجازه. بدون اجازه. بی رخصت :
بدو پهلوان گفت کای دیوساز
چرا رفتی از نزد من بی جواز؟
فردوسی ( شاهنامه چ بروخیم ص 2650 ).


کلمات دیگر: