مانوش

اسم: مانوش (پسر) (کردی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: manush) (فارسی: مانوش) (انگلیسی: manush)
معنی: نام کوهی، نام چندتن از نیاکان منوچهر پادشاه پیشدادی

نام چند تن از نیاکان منوچهر از جمله : مانوش پسر [ کی پشین ] و پدر [ کیواوجی ] است .

مانوش. ( اِخ ) نام کوهی است که منوچهر در آن کوه متولد شد و آن را مانوشان هم می گویند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). چنین نامی در شاهنامه و فهرست ولف نیامده ولی در بندهش مانوش ( منوش ) هم به کوهی اطلاق شده که منوچهر در آن تولد یافته و هم نام چندتن از نیاکان منوچهر است . از جمله مانوش پسر «کی پشین » و پدر «کیوجی » . در فصل 12 بندهش بند 2 چنین آمده : کوه «زرذز» که آن را نیز مانوش گویند از سلسله جبال البرز است. و نیز در بند ده همین فصل آمده : کوه مانوش بسیار بزرگ است ، کوهی است که منوچهر در بالای آن تولد یافت و در «زامیادیشت » بند 1 در جزو کوهها از کوه منوشه اسم برده شده و پس از آن از کوه «زرذز» یاد شده بنابراین «زرذز» کوهی است نزدیک کوه مانوش ( که در بندهش هر دو یکی محسوب شده ). ( حاشیه برهان چ معین ). و رجوع به یشتها تألیف پورداود ج 2 ص 50 شود.