بی باک

اسراع , بطولی , جریء , جریی , متهور , وقح

اسم: بی باک (پسر) (کردی)
معنی: با جرأت ( نگارش کردی

بی ترس و بیم ٠ دلاور مشهور و ترس باشد ٠ بی ترس و بیم باشد چه باک بمعنی ترس و بیم هم آمده است و کنایه از شجاع و دلاور و صاحب تهور باشد ٠
بی ترس، بی پروا، ناباک هم گفته شده
( صفت ) بی ترس بی پروا دلاور .

(ص مر. ) بی ترس ، دلاور.

بی باک. ( ص مرکب ) بی ترس و بیم. دلاور متهور بی ترس باشد. ( از آنندراج ) ( انجمن آرا ). بی ترس و بیم باشد، چه باک بمعنی ترس و بیم هم آمده است و کنایه از شجاع و دلاور و صاحب تهور باشد. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) :
بگو آن دو بی شرم بی باک را
دو بیدادگر مهر ناپاک را.بمرز اندر آمدچو گرگ سترگ
همی کشت بی باک خرد و بزرگ.دلش تنگ تر گشت و بی باک شد
گشاده زبان پیش ضحاک شد.بی باک و بدخویی که ندانی بگاه خشم
نه نوح را ز سام و نه مر سام را ز حام.وربدست جاهل بی باک باشد یک زمان
دفتر بیهودگی و سبحه علیا شود.زین اشتر بی باک و مهارش بحذر باش
زیرا که شتر مست و بر او مار مهار است.اندر حال خشم رگهای گردن پر شود و روی سرخ گردد و چشمها برخیزد و مردم بانیروتر و بی باک تر شود. ( ذخیره خوارزمشاهی ). امیرالمؤمنین علی رضی اﷲ عنه گفته است دلاورترین اسبان کمیت است و بی باک تر سیاه. ( نوروزنامه ).
ای اسب هجر انگیخته نوشم بزهر آمیخته
روزم بشب بگریخته زآن غمزه ٔبی باک تو.در این بودم که آن ظالم بی باک چون زبانیه از در درآمد. ( سندبادنامه ). بقال را شاگردی بود بغایت ناجوانمرد و بی باک. ( سندبادنامه ).
گر وظیفه بایدت ره پاک کن
هین بیا و دفع این بی باک کن.کو دشمن شوخ چشم بی باک
تا عیب مرا بمن نماید.

بی ترس، بی پروا، دلیر.