برفاب

ثلوج ذائبة

اسم: برف آب (دختر) (کردی)
معنی: آبی که ‏از ذوب شدن برف سرازیر می‏شود و جویباری تشکیل می‏دهد ( نگارش کردی

( اسم ) ۱- آبی که براثر ذوب برف حاصل گردد آب برف . ۲- آبی که برای خنک شدن قطعه ای برف میان آن انداخته باشند . ۳- آب دهان که وقت خوردن شخص چیزی را بسبب خواهش طبیعت و میل دردهان دیگری میگردد و گاه از دهان بی اختیار بیرون آید و بریزد .

(بَ ) (اِمر. ) آبِ برف .

برفاب. [ ب َ ] ( اِ مرکب ) رجوع به برف آب شود.، ( برف آب ) برف آب. [ ب َ ] ( اِ مرکب ) برفاب. آب برف. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). ماءالثلج. آب که از ذوب شدن برف بحاصل آید. ( یادداشت مؤلف ). || آب که برای سرد شدن برف در آن افکنده باشند. ( یادداشت مؤلف ). آب سرد. ( ناظم الاطباء ) :
برف آب همی دهی تو ما را
ما از تو فقع همی گشاییم.به یک برف آب هجرت همچنان شد
که از خونم فقعها می گشاید.ز گرمائی چو آتش تاب گیریم
جگر در ترّی برف آب گیریم.به برف آب رحمت مکن بر خسیس
چو کردی مکافات بر یخ نویس.قدحی برف آب در دست گرفته و شکر در آن ریخته. ( گلستان سعدی ). مترقب که کسی حر تموز از من به برف آبی فرونشاند. ( گلستان سعدی ).
- برف آب دادن از حسرت ؛ دلسرد کردن. ناامید ساختن. ( برهان ) ( انجمن آرا ).حسرت دادن و دلسرد کردن. ( انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ):
تنش چون کوه برفین تاب میداد
ز حسرت شاه را برف آب میداد.|| کنایه از آب دهان است که در وقت خوردن شخص چیزی را بسبب میل و خواهش طبیعت در دهن دیگری میگردد و گاه باشد که از دهن بیرون آیدو بی اختیار بریزد. ( برهان ) ( هفت قلزم ). جمع شدن لعاب در دهان شخص در صورتی که در حضور وی چیزی که مایل و راغب باشد بخورند. ( ناظم الاطباء ).

آب برف، آبی که برای خنک شدن آن تکه ای برف میانش انداخته باشند: به برفاب رحمت مکن بر خسیس / چو کردی مکافات بر یخ نویس (سعدی۱: ۱۲۵ ).