<div class="boxBd">تتن تتن. [ ت َ ت َ ت َ ت َ ] ( اِ صوت ) نوعی از موازین قدما در تقطیع شعر، بجای تقطیع آن به ارکان عروض معمولی : <br>بر بحر مضارعست شعرش <br>طق طاق تتن تتن تتاطق.<div class="au">ناصرخسرو.</div></div>

تتن تتن. [ ت َ ت َ ت َ ت َ ] ( اِ صوت ) نوعی از موازین قدما در تقطیع شعر، بجای تقطیع آن به ارکان عروض معمولی : بر بحر مضارعست شعرش طق طاق تتن تتن تتاطق. ناصرخسرو.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">نوعی از موازین قدما در تقطیع شعر به جای تقطیع آن بارکان عروض معمولی .</div>

نوعی از موازین قدما در تقطیع شعر به جای تقطیع آن بارکان عروض معمولی .

تتن تتن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا