<div class="boxBd">کران کردن. [ ک َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بپایان بردن. به آخر رسانیدن. ( یادداشت مؤلف ) : تا از هر دو جانب دوستان شادمانه شوند و حاسدان ودشمنان به کوری روزگار کران کنند. ( تاریخ بیهقی ).<br>- از راه راست کران کردن ؛ منحرف شدن. از راه بیکسو شدن : <br>به استواری جای و به پایداری کوه <br>فریفته شد و از راه راست کرد کران.<div class="au">فرخی.</div></div>

کران کردن. [ ک َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بپایان بردن. به آخر رسانیدن. ( یادداشت مؤلف ) : تا از هر دو جانب دوستان شادمانه شوند و حاسدان ودشمنان به کوری روزگار کران کنند. ( تاریخ بیهقی ). - از راه راست کران کردن ؛ منحرف شدن. از راه بیکسو شدن : به استواری جای و به پایداری کوه فریفته شد و از راه راست کرد 

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">بپایان بردن . به آخر رسانیدن</div>

بپایان بردن . به آخر رسانیدن

کران کردن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا