عصب شناسی

عصب شناسی یا نورولوژی (به انگلیسی: Neurology) دانش مطالعهٔ ساختار، کارکرد و بیماری های دستگاه عصبی جانداران است. موضوع عصب شناسی بررسی دستگاه عصبی جانداران در سطوح گوناگون از سلولی و مولکولی تا آناتومی، علوم رفتاری، و آسیب شناسی پزشکی است. واژهٔ عصب شناسی برگردان واژهٔ انگلیسی Neurology (نورولوژی) است ولی موارد به کارگیری این واژه در فارسی و انگلیسی متفاوت است. عصب شناسی در فارسی برابر واژهٔ Neuroscience انگلیسی است. به جای واژهٔ عصب شناسی از اصطلاح علوم عصبی نیز بهره گیری می شود.
عصب شناسی بالینی یا همان نورولوژی (Neurology): شاخه ای از دانش پزشکی است که به بیماری های عصبی و روش درمان دارویی آن ها می پردازد.
عصب شناسی رفتاری (Neurobehvior): به بررسی فرایندهای عصبیِ منجر به رفتارهای گوناگون در موجود زنده می پردازد.
روان شناسی عصبی (Neuropsychology): ترکیبی از دانش روان شناسی و عصب شناسی است که با تکیه بر فرایندهای عصبی به دنبال پاسخ پرسش های دانش روان شناسی می گردد.
آناتومی عصبی (Neuroanatomy): بررسی ماکروسکوپی شکل اندام های عصبی همانند مغز و نخاع را بر دوش دارد.
عصب شناسی شناختی (Neurocognition): شناخت (cognition) رویکردی در دانش روان شناسی است و عصب شناسی شناختی به مسائل این رویکرد از دریچهٔ فرایندهای عصبی می نگرد.
فیزیولوژی عصبی (Neurophysiology): به چگونگی عملکرد سیستم های عصبی می پردازد.
آسیب شناسی عصبی (Neuropathology)
علوم اعصاب (neuroscience)
این دانش یکی از زیرشاخه های زیست شناسی است و از علوم پایهٔ پزشکی به شمار می آید. عصب شناسی خود به زیرشاخه هایی تقسیم می شود که بیشتر آن ها در فارسی نام استانداردی نداشته اند:

عصب شناسی (neurology)
(یا: نورولوژی) از تخصص های پزشکی، برای بررسی و درمان بیماری های مغز، نخاع، و اعصاب محیطی.