سراسیمه

غافل , متهور

هراسان، سرگردان، آسیمه سر، پریشان، آشفتگی
آسیمه سر
( سر آسیمه ) آسیمه سر
شوریده سر چه آسیمه بمعنی شوریده آمده است .مضطرب و حیران .

(سَ مِ )(ص مر. )= سرآسیمه :هراسان ، سرگردان ، آشفته و سرگشته ، پریشان حال .

( سرآسیمه ) سرآسیمه. [ س َ م َ / م ِ ] ( اِ مرکب ) ( از: سر + آسیمه ) آسیمه سر. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). شوریده سر، چه آسیمه بمعنی شوریده آمده است. مضطرب و حیران. ( برهان ) ( غیاث ). متحیر. مدهوش. فرومانده. ( لغت نامه اسدی ). سرگردان. ( اوبهی ). سرگشته و دیوانه و شیفته و پریشان و شوریده سر، چه سیمه بمعنی شوریده و پریشان آمده. ( آنندراج ). سرگشته. دیوانه. ( شرفنامه منیری ) :
گله دار چون بانگ اسبان شنید
سرآسیمه از خواب سر برکشید.که پرورده بت پرستان بدند
سرآسیمه برسان مستان بدند.همه فیلسوفان و دانشوران
سرآسیمه و عاجزند اندر آن.مرا از خواب نوشین دوش بجهاند
سرآسیمه یکی زین زنگیانت.وقت حادثه سرآسیمه و نالان. ( کلیله و دمنه ).
بسا خفته کز هیبت پیل مست
سرآسیمه هر ساعت ازخواب جست.مشتری عاشق آن زلف و رخ و خال شده ست
که چو گردونْش سرآسیمه و شیدا بینند.باغ جهان زحمت خاری نداشت
خاک سرآسیمه غباری نداشت.ای سرآسیمه مه از رخسار تو
سرو سردرپیش از رفتار تو.گرت برکند چشم روئین ز جای
سرآسیمه خوانندت و تیره رای.سرآسیمه گوید سخن پرگزاف
چو طنبور پرمغز بسیارلاف.

۱. هراسان.
۲. سرگردان، آشفته و سرگشته، شوریده حال، پریشان حواس.

پا به کَوش؛ دالِنجه؛ دِتِنیده؛ سر آ تَش؛ سر به تش؛ سَر آ کُلمات؛ سرلو برلو