سپاهی

سپاهی (طایفه). {{منابع شامل سخنان بزرگان و سرداران قوم ، از سایت های دارای مطالب اثبات شده واقعی}}طایفهٔ سپاهی یکی از طوایف بلوچ است که در استان های بلوچستان ایران و پاکستان پراکنده هستند. امروزه در ایران اکثریت این طایفه در شهرستان های سراوان و بخش جالق، دلگان، بزمان، مهرستان، سیب سوران و ایرانشهر سکنی گزیدند.این قوم از برادران شیعه وسنی تشکیل شده است. که بیشتر برادان اهل تشیع در شهرستان دلگان و بزمان ساکن هستند
منابع:بزرگان قوم سپاهی و افراد معتمد و سرشناس قوم سپاهی
منابع:بزرگان قوم و طایفه سپاهی و افراد معتمد و سرشناس قوم سپاهی تاریخ اولیه:بر اساس وقایع و مدارک تاریخی و سخنان دست به دست شده اینچنین ثابت می شود که قوم سپاهی از اشراف زادگان ساکن منطقهٔ سپاهان ایران بوده اند که به همین دلیل به ایشان سپاهی (اهل سپاهان) میگفته اند که جد مشترک ایشان مسکان نام داشته که به مسکان سپه سالار معروف است چرا که در زمان صفوی و بیشتر میگویند قبل از شاه عباس و در زمان ایشان از سپه سالاران ارتش ایران بوده اند که در جریان دستور شاه عباس مبنی بر حمله به کرمان و منطقهٔ مکران و سرکوبی حکومت های محلی ایشان به دلیل نسبی که با مردم انجا داشته از دستور شاه سرپیچی می کند که باعث خشم شاه شده و دستور دستگیری و مجازات ایشان را صادر می کند که در ابتدا والی منطقه برای دستگیری ایشان قصد کاخ ایشان را می کند، میر مسکان پس از جنگیدن و از دست دادن بسیاری از افراد خود فرصت مهاجرت و فرار میابد که در نتیجه با افراد نزدیک خانواده خود و تنی چند از نوکران و سربازان باقی مانده قصد کرمان و مکران را می کند که بسیاری بر این عقیده اند که جمعا به بیست نفر یا بیشتر میرسیدند، پس از مهاجرت و سکنی گزیدن به صورت موقت ابتدا در کرمان قصد مکران را می کند چراکه افراد بسیاری در صدد تحویل ایشان بودند در نتیجه تصمیم میگیرد به منطقهٔ شرقی تری از ایران (منطقه جالق) مهاجرت کند که واقع در سراوان از شهرستان های بلوچستان است که در آن زمان به دلیل سرسبزی و آبادانی به گلشن مشهور بوده است ((آوا جالکا گلشن نامت ...متی بو گون کندهار)).بهر حال شواهد درستی از تاریخ ورود در دسترس نیست اما احتمالا بیشتر از سیصد سال یا همین حدود بوده است.--پراکندگی;امروزه قوم سپاهی که مرتبطا و مستقیما با هم به میر مسکان میرسند به صورت مترکز در شهر جالق قرار دارند که مرکز قوم بشمار میرود، سپس در منطقهٔ سرجو ،سراوان ،مهرستان(مگس)،سوران,سرجنگل وخاش,خصوصا دلگان و دامن ایرانشهر و افراد کمی نیز در کرمان واقع هستند.--قلعه:قلعه های نسبت داده شده به این قوم شامل :بزرگترین و پر اهمیت ترین آن ها در شهر جالق سه عدد بوده اند 1.قلعه سرکوه(قلعه سردارجلال خان) ,که توسط قوم سپاهی در بیش از دویست سال پیش از قوم گور(هندوهای اتش پرست)که ساکنان قدیمی منطقه بوده اند توسط حمله نظامی گرفته و فتح شد. که در زمان سردار جلال خان در چهار طبقه و بیش صد متر طول و چند ده متر عرض بازسازی شده است،که دیوارهای بیرونی بیش از یک متر ضخامت داشته اند و باروها دیوارها را احاطه کرده و خانه های بسیاری در داخل دیوار بیرونی قرار داشته بطوریکه نزدیک به پنجاه خانه یا بیشتر در داخل قرار گیرند و از ویژگی های دیگر سربازخانه بزرگ که حداکثر هزارنفر گنجایش داشته و شاه نشینان (دیوان جاه) که در تالار اصلی قرار داشته و دو راه فرار در زیر کوه که مکان دقیق آن ها امروزه مشخص نیست، همچنین دارای یک چاه اب در داخل و یک حوض بزرگ در کنار بوده است که توسط یک جوی باریک از زیر زمین راه داشته به داخل حوض میریخته است تا کسی نتواند جلوی اب را بگیرد، و توشه و اب کافی برای یکسال لشکر کوچک دویست نفره را همیشه داشته است.
2.قلعه خوشاب(قلعه سردار دادکریم) که در زمان پس از قلعه سرکوه توسط این قوم بنا شد که بسیار مهم بشمار می امده است و در منطقهٔ استراتژیک و در ورودی شهر قرار داشته که در رودخانهٔ بزرگ فصلی قرار داشته است و جوی اب بزرگی به ان مرتبط میشده و. توسط زمین های کشاورزی احاطه میشده است.