ربوبی

منسوب به رب، ربانی، خدایی
( صفت ) منسوب به رب خدایی الهی ربانی .

(رُ ) [ ع . ] (ص نسب . ) خدایی ، الهی .

ربوبی. [ رَ بی ی / بی ] ( از ع ، ص نسبی ) نسبت به رب. ( المنجد ). منسوب الی رب علی غیر قیاس. ( ازآنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). خدایی. الهی.منسوب به رب بدون قیاس ، یا به ربوبیت و باء فتحه داده شده است چنانکه در بصری است. ( از اقرب الموارد ).
- علم ربوبی ؛ علم خدایی.

ربانی، خدایی.

خدایی ، الهی