موومان

موومان (به فرانسوی: mouvement) به معنای بخش کاملی از یک اثر بزرگ ترِ موسیقی است که خود آغاز و انجامی دارد. آثاری مانند سمفونی و کنسرتو و سونات هریک از چند موومان تشکیل می شوند. گاه یک موومان از اثری در کنسرت ها اجرا می شود، ولی اجرای هر اثر موسیقی وقتی کامل است که تمام موومان های آن اجرا شود.
معمولاً در اجرای آثار موسیقی، پس از پایان یک موومان و پیش از آغاز موومان بعدی، اندکی سکوت برقرار می شود. در مواردی، برخی آهنگ سازان مشخص می کنند که اجرای موومان بعدی بلافاصله و بدون این سکوت شروع شود؛ مثلاً بین موومان های سوم و چهارم سمفونی شماره ۳ بتهوون موسوم به اِروئیکا (سمفونی حماسه یا سمفونی قهرمانی)، سکوت بسیار اندک است.
در موسیقی کلاسیک غربی (به جز در اپرا) رسم نیست که شنوندگان در طول اجرا یا پس از پایان هر موومان، نوازندگان را تشویق کنند، و این کار پس از اتمام همهٔ اثر انجام می گیرد.

مووْمان (movement)
در موسیقی، ساخته ای مستقل با ویژگی خاص خود، که معمولاً قسمتی از یک سوییت، سمفونی، یا اثری مانند آن ها را تشکیل می دهد، و سرعت خاص خود را دارد که با سرعت موومان های دیگر متفاوت است.