صوفی که با خرقه بوجد و حال آید و بدست افشانی و پایکوبی مشغول شد .
خرقه باز
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( ~. ) (ص . ) (کن . ) عاشق ، شیدا، مرید.
لغت نامه دهخدا
خرقه باز. [خ ِ ق َ / ق ِ ] ( نف مرکب ) صوفی که با خرقه بوجد و حال آید و بدست افشانی و پایکوبی مشغول شود :
زند زردشت نغمه ساز بر او
مغ چو پروانه خرقه باز بر او.
زند زردشت نغمه ساز بر او
مغ چو پروانه خرقه باز بر او.
نظامی.
کلمات دیگر: