مترادف حمول : بردبار، پرتحمل، پرشکیب، شکیبا، صابر، صبور، سخت جان، گرانجان، بارکش
متضاد حمول : کم طاقت
حمول
مترادف حمول : بردبار، پرتحمل، پرشکیب، شکیبا، صابر، صبور، سخت جان، گرانجان، بارکش
متضاد حمول : کم طاقت
مترادف و متضاد
۱. بردبار، پرتحمل، پرشکیب، شکیبا، صابر، صبور
۲. سختجان، گرانجان
۳. بارکش ≠ کمطاقت
فرهنگ فارسی
(صفت ) ۱ - بار کش . ۲ - بردبار شکیبا .
بمعنی بار درخت هودجها
بمعنی بار درخت هودجها
فرهنگ معین
(حَ ) [ ع . ] (ص . ) ۱ - بارکش . ۲ - بردبار، شکیبا.
لغت نامه دهخدا
حمول. [ ح َ ] ( ع ص ) حلیم و بردبار. ( منتهی الارب )( اقرب الموارد ). صابر و متحمل. ( غیاث ) :
چون آهن اگر حمول گردی
زآه چو منی ملول گردی.
که نشنیده ام کیمیاگر ملول.
مال را کز بهر دین باشی حمول
نعم مال صالح گفت آن رسول.
عیار دست بسته نباشد مگر حمول.
حمول. [ ح ُ ] ( ع اِ ) ج ِ حَمل ، به معنی بار درخت. ( منتهی الارب ). رجوع به حمل شود. || ج ِ حِمل. ( آنندراج ). رجوع به حمل شود. || هودج ها. || شتران که بر آنها هودج بسته باشد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). عماری ها. || دوائی که بر پارچه آلوده در دبر یا در قبل نهند و این اصطلاح طب است. ( غیاث ) ( آنندراج ) . آنچه بردارند از شیاف ها و فرزجه ها و جز آن : بگیرند افیون دانگی و نیم زعفران دانگی یا کمتر و هر دو را بروغن بنفش حل کنند وطلی کنند یا خرقه ای بدان آغشته کنند و حمول سازند یعنی به مجرای نشستن بردارند. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
چون آهن اگر حمول گردی
زآه چو منی ملول گردی.
نظامی.
طلبکار باید صبور و حمول که نشنیده ام کیمیاگر ملول.
سعدی.
|| ما یحمل للتداوی من فتیلة. ( اقرب الموارد ). واحد حمولات است و آن داروهایی است که آنرا انسان برای مداوا در دبر یا فرج میگذارد. ( بحر الجواهر ). و رجوع به قانون ابوعلی سینا چ تهران ص 278 شود. || بارکش. حمل کننده یا بسیار بردارنده بار. ( غیاث ) : مال را کز بهر دین باشی حمول
نعم مال صالح گفت آن رسول.
مولوی.
سعدی چو پای بند شدی بار غم بکش عیار دست بسته نباشد مگر حمول.
سعدی.
حمول. [ ح ُ ] ( ع اِ ) ج ِ حَمل ، به معنی بار درخت. ( منتهی الارب ). رجوع به حمل شود. || ج ِ حِمل. ( آنندراج ). رجوع به حمل شود. || هودج ها. || شتران که بر آنها هودج بسته باشد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). عماری ها. || دوائی که بر پارچه آلوده در دبر یا در قبل نهند و این اصطلاح طب است. ( غیاث ) ( آنندراج ) . آنچه بردارند از شیاف ها و فرزجه ها و جز آن : بگیرند افیون دانگی و نیم زعفران دانگی یا کمتر و هر دو را بروغن بنفش حل کنند وطلی کنند یا خرقه ای بدان آغشته کنند و حمول سازند یعنی به مجرای نشستن بردارند. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
حمول . [ ح َ ] (ع ص ) حلیم و بردبار. (منتهی الارب )(اقرب الموارد). صابر و متحمل . (غیاث ) :
چون آهن اگر حمول گردی
زآه چو منی ملول گردی .
طلبکار باید صبور و حمول
که نشنیده ام کیمیاگر ملول .
|| ما یحمل للتداوی من فتیلة. (اقرب الموارد). واحد حمولات است و آن داروهایی است که آنرا انسان برای مداوا در دبر یا فرج میگذارد. (بحر الجواهر). و رجوع به قانون ابوعلی سینا چ تهران ص 278 شود. || بارکش . حمل کننده یا بسیار بردارنده ٔ بار. (غیاث ) :
مال را کز بهر دین باشی حمول
نعم مال صالح گفت آن رسول .
سعدی چو پای بند شدی بار غم بکش
عیار دست بسته نباشد مگر حمول .
چون آهن اگر حمول گردی
زآه چو منی ملول گردی .
نظامی .
طلبکار باید صبور و حمول
که نشنیده ام کیمیاگر ملول .
سعدی .
|| ما یحمل للتداوی من فتیلة. (اقرب الموارد). واحد حمولات است و آن داروهایی است که آنرا انسان برای مداوا در دبر یا فرج میگذارد. (بحر الجواهر). و رجوع به قانون ابوعلی سینا چ تهران ص 278 شود. || بارکش . حمل کننده یا بسیار بردارنده ٔ بار. (غیاث ) :
مال را کز بهر دین باشی حمول
نعم مال صالح گفت آن رسول .
مولوی .
سعدی چو پای بند شدی بار غم بکش
عیار دست بسته نباشد مگر حمول .
سعدی .
حمول . [ ح ُ ] (ع اِ) ج ِ حَمل ، به معنی بار درخت . (منتهی الارب ). رجوع به حمل شود. || ج ِ حِمل . (آنندراج ). رجوع به حمل شود. || هودج ها. || شتران که بر آنها هودج بسته باشد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). عماری ها. || دوائی که بر پارچه آلوده در دبر یا در قبل نهند و این اصطلاح طب است . (غیاث ) (آنندراج ) . آنچه بردارند از شیاف ها و فرزجه ها و جز آن : بگیرند افیون دانگی و نیم زعفران دانگی یا کمتر و هر دو را بروغن بنفش حل کنند وطلی کنند یا خرقه ای بدان آغشته کنند و حمول سازند یعنی به مجرای نشستن بردارند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
فرهنگ عمید
= حَمْل
بردبار، شکیبا، حلیم، صبور.
بردبار، شکیبا، حلیم، صبور.
بردبار؛ شکیبا؛ حلیم؛ صبور.
حَمْل#NAME?
پیشنهاد کاربران
حمول یا شیاف
حمول بیخ اسفند یا حرمل با روغن ایرسا مفتح افواه عروق و خون بواسیر است.
حمول بیخ اسفند یا حرمل با روغن ایرسا مفتح افواه عروق و خون بواسیر است.
بردارنده، مجازاًدارا وصاحب
حمول. ( ا. ع. ) دارویی که بهر درمان یا تسکین درد و لینت مزاج و سقط و جز آن در دبر و فرج گذارند. شیاف.
کلمات دیگر: