کانديد کردن , ناميدن , معرفي کردن , نامزد کردن
رشح
عربی به فارسی
فرهنگ معین
(رَ شْ ) [ ع . ] ۱ - (مص ل . ) تراویدن آب . ۲ - (اِمص . ) تراوش .
لغت نامه دهخدا
رشح . [ رَ ] (ع اِ) رشیح . عرق . (مقدمه ٔ لغت جرجانی ص 3). عرق . خوی . (یادداشت مؤلف ).
رشح . [ رَ ] (ع مص ) عرق کردن . (از اقرب الموارد). خوی کردن : رشح رشحاً. (از منتهی الارب ).بیامدن خوی . (دهار) (تاج المصادر بیهقی ). خوی کردن .(آنندراج ). || ترابیدن : رشح الاناء. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). تراویدن . (لغت نامه ٔ مقامات حریری ). ترشح . (یادداشت مؤلف ). تراویدن آب . (غیاث اللغات ). ترابیدن آوند. (آنندراج ) :
شیرمردا ساغری خواه از کف ساقی جان
زآنکه دریاهای عالم رشح آن یک ساغر است .
|| برجستن و خرامیدن آهو: رشح الظبی . (از آنندراج ) (منتهی الارب ). || بخشیدن . (آنندراج ). و منه قولهم : لم یرشح لَه ُ بشی ؛ یعنی نداد او را چیزی . (از اقرب الموارد) (از آنندراج )(منتهی الارب ).
شیرمردا ساغری خواه از کف ساقی جان
زآنکه دریاهای عالم رشح آن یک ساغر است .
عطار.
|| برجستن و خرامیدن آهو: رشح الظبی . (از آنندراج ) (منتهی الارب ). || بخشیدن . (آنندراج ). و منه قولهم : لم یرشح لَه ُ بشی ؛ یعنی نداد او را چیزی . (از اقرب الموارد) (از آنندراج )(منتهی الارب ).
رشح . [ رَ ش َ ] (ع اِ) خوی ، و منه فی حدیث القیمة: یبلغ الرشح آذانهم . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
رشح. [ رَ ] ( ع مص ) عرق کردن. ( از اقرب الموارد ). خوی کردن : رشح رشحاً. ( از منتهی الارب ).بیامدن خوی. ( دهار ) ( تاج المصادر بیهقی ). خوی کردن.( آنندراج ). || ترابیدن : رشح الاناء. ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). تراویدن. ( لغت نامه مقامات حریری ). ترشح. ( یادداشت مؤلف ). تراویدن آب. ( غیاث اللغات ). ترابیدن آوند. ( آنندراج ) :
شیرمردا ساغری خواه از کف ساقی جان
زآنکه دریاهای عالم رشح آن یک ساغر است.
رشح. [ رَ ش َ ] ( ع اِ ) خوی ، و منه فی حدیث القیمة: یبلغ الرشح آذانهم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
رشح. [ رَ ] ( ع اِ ) رشیح. عرق. ( مقدمه لغت جرجانی ص 3 ). عرق. خوی. ( یادداشت مؤلف ).
شیرمردا ساغری خواه از کف ساقی جان
زآنکه دریاهای عالم رشح آن یک ساغر است.
عطار.
|| برجستن و خرامیدن آهو: رشح الظبی. ( از آنندراج ) ( منتهی الارب ). || بخشیدن. ( آنندراج ). و منه قولهم : لم یرشح لَه ُ بشی ؛ یعنی نداد او را چیزی. ( از اقرب الموارد ) ( از آنندراج )( منتهی الارب ).رشح. [ رَ ش َ ] ( ع اِ ) خوی ، و منه فی حدیث القیمة: یبلغ الرشح آذانهم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
رشح. [ رَ ] ( ع اِ ) رشیح. عرق. ( مقدمه لغت جرجانی ص 3 ). عرق. خوی. ( یادداشت مؤلف ).
فرهنگ عمید
۱. تراوش کردن.
۲. (اسم ) [مجاز] آنچه تراوش کرده، قطره.
۲. (اسم ) [مجاز] آنچه تراوش کرده، قطره.
دانشنامه اسلامی
پیشنهاد کاربران
در اصل جستن است و لذا جستن مایعات از منافذ مشک و سبو و عرق از پوست بدن انسان و رشح الظبی=جستن آهو و استرشحا جستن و قدکشزن نباتات و بلند شدن وقادر شدن بچه شتر را میگویند
رشح =تراوش و تراویدن میعانات و جمع ان رشحات
و عرق برگونه و بدن را گویند
و عرق برگونه و بدن را گویند
رشح=تراودات و نوشتجات نوک قلم را نیز گویند اثر قلم بر کاغذ نوشته ها
کلمات دیگر: