کلمه جو
صفحه اصلی

غرقه تن

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه بدنش غرق شده غریق .

لغت نامه دهخدا

غرقه تن. [ غ َ ق َ / ق ِ ت َ ] ( ص مرکب ) آنکه تنش غریق باشد. غریق :
نی نی چو من جهانی سیراب فیض اوست
سیراب چه که غرقه تن از فرغر سخاش.
خاقانی.


کلمات دیگر: