دانشی

( صفت ) دانا دانشمند : نیا کانت آن دانشی راستان نکردند یاد از چنین داستان .
از شاعران قرن نهم هجری عثمانی است

(نِ ) [ په . ] (ص نسب . ) دانا، دانشمند.

دانشی. [ ن ِ ] ( ص نسبی ) دانشمند. عالم. اهل دانش. بادانش. ( برهان ). دانشور. دانشومند. دانشگر. صاحب دانش.دانشگر است که دانشمند و دانا باشد. دانا و مرد دانا و خردمند و عاقل. ( ناظم الاطباء ). نحریر :
همه موبدان آفرین خواندند
بر آن دانشی گوهر افشاندند.سزد گر برین بوم زابلستان
نهد دانشی نام غلغلستان.ره دانشی گیر و پس راستی
کزین دو نگیرد کسی کاستی.بدینگونه تا گشت کسری بزرگ
یکی دانشی شد دلیر و سترگ.چنین گفت کز گردش آسمان
نیابد گذر دانشی بیگمان.بفرمود تا پیش او شد دبیر
همان دانشی موبد و اردشیر.تو ای دانشی چند نالی ز چرخ
که ایزد بدی دادت از چرخ برخ.کنون نیز هرجا که شاهی بود
وگر دانشی پیشگاهی بودتو آنگه دانشی باشی که دانی
که از دریای جهلت نیست معبر.نه دانندگان را ز دانش بهی است
نه نزدیک کس دانشی را بهاست. || خردمند. عاقل :
ز اندیشه دوری و از تاج و تخت
نخواند ترا دانشی نیکبخت. || هنرمند. استاد :
ز هرکشوری دانشی شد گروه
دو دیوار کرد از دو پهنای کوه. || دانشمندانه. براساس دانش. بر پایه علمی. عالمانه :
چو بشنید خسرو ز دستان سخن
یکی دانشی پاسخ افکند بن.چه گویم که ام بر سر انجمن
یکی دانشی داستانی بزن.

---

دانشی. [ ن ِ ] ( اِخ ) از شاعران قرن نهم هَ. ق. عثمانی است و این بیت از اوست :
قامتی حلقه تنی زرد اولانی اونوتمه
قولاغکده کوپه اولسون سنک ای گل سوزمز.

۱. دانشمند، دانشور.
۲. اهل علم و دانش: تو ای دانشی چند نالی ز چرخ / که ایزد بدی دادت از چرخ برخ (اسدی: ۳۶۸ ).