اسم است مطارده ابطال را در یکمرتبه یعنی حمله آوردن حریف همدیگر را در یکبار
طرده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( طردة ) طردة. [ طِ دَ ] ( ع اِمص ) اسم است مطارده اَبطال را در یک مرتبه ، یعنی حمله آوردن حریف همدیگر را در یک بار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
طردة. [ طَ دَ ] ( اِخ ) ( الَ... ) از بطون هوارة ( قبیله ای از بربر ). ( صبح الاعشی ج 1 ص 364 ).
طردة. [ طَ دَ ] ( اِخ ) ( الَ... ) از بطون هوارة ( قبیله ای از بربر ). ( صبح الاعشی ج 1 ص 364 ).
طردة. [ طَ دَ ] (اِخ ) (الَ ...) از بطون هوارة (قبیله ای از بربر). (صبح الاعشی ج 1 ص 364).
طردة. [ طِ دَ ] (ع اِمص ) اسم است مطارده ٔ اَبطال را در یک مرتبه ، یعنی حمله آوردن حریف همدیگر را در یک بار. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
کلمات دیگر: