اندر نوشتن

( مصدر ) ۱ - طی کردن. ۲ - حک کردن محو کردن .

اندرنوشتن. [ اَ دَ ن َ وَ ت َ ] ( مص مرکب ) طی کردن. ( فرهنگ فارسی معین ). درنوردیدن. درپیچیدن :
برانگیخت شبرنگ بهزاد را
که اندرنوشتی بتک باد را.نویسنده چون خامه بیکار گشت
بیاراست قرطاس و اندرنوشت.چو مشک از نسیم هوا خشک گشت
نویسنده این نامه اندر نوشت.نویسنده بنهاد پس خامه را
چو اندر نوشت این کیی نامه را.دم باد رویین ز مه برگذشت
غو کوس دشت و که اندرنوشت. || حک کردن. محو کردن. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ) :
ولیکن سرانجام کشته شود
نکو نامش اندرنوشته شود.بر دل من باد مجلس تو گذر کرد
تب ز من اندر نوشت بنگه و مفرش.و رجوع به نوشتن و درنوشتن و نوردیدن و درنوردیدن و اندرنوردیدن شود.