ذمام

فرهنگ فارسی

حق، حرمت، واجب، ینهار، اذمه جمع
( اسم ) ۱ - حق واجب . ۲ - حرمت آبرو . ۳ - زینهار امان . ۴ - تامینی که مسلمانان در جهت دعوت بمتخاصمان دهند امان مطلق .

فرهنگ معین

(ذِ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - حق ، واجب . ۲ - حرمت ، آبرو . ۳ - زینهار، امان .

لغت نامه دهخدا

ذمام. [ ذِ ] ( ع اِ ) حق. واجب. || حرمت. آب رو. || زینهار. ( دهار ) ( نطنزی ). ایلاف. ج ، اَذِمّة. || چاههای اندک آب. || دیوان ذمام ، ظاهراً دیوان رسیدگی به دعاوی بوده است.

ذمام. [ ذِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ ذمیم. و ذِمَّة.

ذمام . [ ذِ ] (ع اِ) حق . واجب . || حرمت . آب رو. || زینهار. (دهار) (نطنزی ). ایلاف . ج ، اَذِمّة. || چاههای اندک آب . || دیوان ذمام ، ظاهراً دیوان رسیدگی به دعاوی بوده است .

ذمام . [ ذِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ ذمیم . و ذِمَّة.

فرهنگ عمید

۱. حق.
۲. حرمت.
۳. واجب.
۴. زینهار.

کلمات دیگر: