مترادف حنک : چانه، زنخدان، زیرگلو، کام
حنک
مترادف حنک : چانه، زنخدان، زیرگلو، کام
فارسی به انگلیسی
مترادف و متضاد
۱. چانه، زنخدان، زیرگلو
۲. کام
فرهنگ فارسی
زیرزنخ، چانه، کام دهان، احناک جمع
( اسم ) کام زیر گلو . جمع : احناک .
( اسم ) کام زیر گلو . جمع : احناک .
فرهنگ معین
(حَ نَ ) [ ع . ] (اِ. ) زیر گلو، ج . احناک .
لغت نامه دهخدا
حنک . [ ح ُ ن ُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ حنیک . (اقرب الموارد). رجوع به حنیک شود. || مرد دانا و استوار بتجربه . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
حنک . [ ح َ ] (ع مص ) آزموده و استوار خرد گردانیدن مرد را تجربه ها. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). حَنَک . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || لبیشه کردن اسب را. || استوار کردن . || خرما و غیر آن خائیده به کام کودک مالیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (المنجد) (محیط المحیط).
حنک . [ ح َ ن َ ] (ع اِ) کام . (مهذب الاسماء) (نصاب ). سغ. کام . دهان . (غیاث ) (منتهی الارب ). باطن بالای دهان از اندرون . (اقرب الموارد). سقف برین دهان کام . سطح باطن بالای دهان . بالای دهان .
- حنک الغراب ؛ منقار کلاغ . (مهذب الاسماء). منقار زاغ و سیاهی آن . ج ، احناک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
|| زیر زنخ از مردم و جز آن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
- تحت الحنک ؛ رجوع به تحت الحنک شود.
|| گروهی که بطلب آب و علف بزمین دیگر روند تا آنجا ستور بچرانند. || پشتهای باریک و بلندکه سنگهای آن سپید و نرم مانند کلوخ باشند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || آزموده و استوار خرد گردانیدن مرد را تجربه ها. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || کام کودک را بمالیدن بهر چیزی که بود. (المصادر زوزنی ).
حنک . [ ح ُ / ح ِ ] (ع اِ) آزمایش و تجربه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
حنک . [ ح ُ ن َ ] (ع اِ) ج ِ حنکة،آزمایش . (مهذب الاسماء). رجوع به حنکة شود.
حنک. [ ح َ ن َ ] ( ع اِ ) کام. ( مهذب الاسماء ) ( نصاب ). سغ. کام. دهان. ( غیاث ) ( منتهی الارب ). باطن بالای دهان از اندرون. ( اقرب الموارد ). سقف برین دهان کام. سطح باطن بالای دهان. بالای دهان.
- حنک الغراب ؛ منقار کلاغ. ( مهذب الاسماء ). منقار زاغ و سیاهی آن. ج ، احناک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
|| زیر زنخ از مردم و جز آن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
- تحت الحنک ؛ رجوع به تحت الحنک شود.
|| گروهی که بطلب آب و علف بزمین دیگر روند تا آنجا ستور بچرانند. || پشتهای باریک و بلندکه سنگهای آن سپید و نرم مانند کلوخ باشند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || آزموده و استوار خرد گردانیدن مرد را تجربه ها. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || کام کودک را بمالیدن بهر چیزی که بود. ( المصادر زوزنی ).
حنک. [ ح ُ / ح ِ ] ( ع اِ ) آزمایش و تجربه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).
حنک. [ ح ُ ن ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ حنیک. ( اقرب الموارد ). رجوع به حنیک شود. || مرد دانا و استوار بتجربه. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
حنک. [ ح َ ] ( ع مص ) آزموده و استوار خرد گردانیدن مرد را تجربه ها. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). حَنَک. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || لبیشه کردن اسب را. || استوار کردن. || خرما و غیر آن خائیده به کام کودک مالیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( المنجد ) ( محیط المحیط ).
حنک. [ ح ُ ن َ ] ( ع اِ ) ج ِ حنکة،آزمایش. ( مهذب الاسماء ). رجوع به حنکة شود.
- حنک الغراب ؛ منقار کلاغ. ( مهذب الاسماء ). منقار زاغ و سیاهی آن. ج ، احناک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
|| زیر زنخ از مردم و جز آن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
- تحت الحنک ؛ رجوع به تحت الحنک شود.
|| گروهی که بطلب آب و علف بزمین دیگر روند تا آنجا ستور بچرانند. || پشتهای باریک و بلندکه سنگهای آن سپید و نرم مانند کلوخ باشند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || آزموده و استوار خرد گردانیدن مرد را تجربه ها. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || کام کودک را بمالیدن بهر چیزی که بود. ( المصادر زوزنی ).
حنک. [ ح ُ / ح ِ ] ( ع اِ ) آزمایش و تجربه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).
حنک. [ ح ُ ن ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ حنیک. ( اقرب الموارد ). رجوع به حنیک شود. || مرد دانا و استوار بتجربه. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
حنک. [ ح َ ] ( ع مص ) آزموده و استوار خرد گردانیدن مرد را تجربه ها. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). حَنَک. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || لبیشه کردن اسب را. || استوار کردن. || خرما و غیر آن خائیده به کام کودک مالیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( المنجد ) ( محیط المحیط ).
حنک. [ ح ُ ن َ ] ( ع اِ ) ج ِ حنکة،آزمایش. ( مهذب الاسماء ). رجوع به حنکة شود.
فرهنگ عمید
آزمودگی.
۱. آزمایش.
۲. تجربه.
۱. آزمایش.
۲. تجربه.
آزمودگی.
۱. آزمایش.
۲. تجربه.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] حنک به فتح حاء و نون در کلمات فقها به طرف عمامه اطلاق شده است.
۱-حنک کام.
۲-زیر چانه.
۳-طرف عمامه.
حنک در لغت به معنای کام (سقف دهان) و زیر چانه به کار رفته است،
حنک در اصطلاح فقها
در کلمات فقها به طرف عمامه - از آن جهت که از زیر چانه گذرانده میشود- اطلاق شده است.
۱-حنک کام.
۲-زیر چانه.
۳-طرف عمامه.
حنک در لغت به معنای کام (سقف دهان) و زیر چانه به کار رفته است،
حنک در اصطلاح فقها
در کلمات فقها به طرف عمامه - از آن جهت که از زیر چانه گذرانده میشود- اطلاق شده است.
wikifeqh: حنک
[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
(بر وزن فرس) چانه. اعمّ از چانه انسان و حیوان به منقار کلاغ نیز حنک گویند (مفردات) اگر مرا تا روز قیامت مهلت دهی فرزندان وی را جز اندکی مهار میکنیم. احتناک به معنی لگام زدن اسب است. ممکن است مراد از آن در آیه مهار کردن و لگام زدن باشد و ممکن است مراد استیلاو غلبه باشد گویند: «احتنک الجراد الارض» ملخ با چانه خود بر زمین مستولی شد و آن را خورد (مفردات) در اقرب الموارد هست: «احتنکه یعنی استولی علیه»در این صورت مقصود آن است که فرزندان او را جز اندکی اغوا میکنم. به هر حال منظور اغواء و اضلال است. مثل آیه . از این مادّه فقط یکبار در قرآن آمده است .
(بر وزن فرس) چانه. اعمّ از چانه انسان و حیوان به منقار کلاغ نیز حنک گویند (مفردات) اگر مرا تا روز قیامت مهلت دهی فرزندان وی را جز اندکی مهار میکنیم. احتناک به معنی لگام زدن اسب است. ممکن است مراد از آن در آیه مهار کردن و لگام زدن باشد و ممکن است مراد استیلاو غلبه باشد گویند: «احتنک الجراد الارض» ملخ با چانه خود بر زمین مستولی شد و آن را خورد (مفردات) در اقرب الموارد هست: «احتنکه یعنی استولی علیه»در این صورت مقصود آن است که فرزندان او را جز اندکی اغوا میکنم. به هر حال منظور اغواء و اضلال است. مثل آیه . از این مادّه فقط یکبار در قرآن آمده است .
wikialkb: ریشه_حنک
جدول کلمات
زنخ
کلمات دیگر: