مشغول باده گساری گشتن
بباده نشستن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بباده نشستن. [ ب ِ دَ/ دِ ن ِ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) مشغول باده گساری شدن. به باده خواری نشستن. مجلس عیش فراهم کردن :
برفتند با رود و رامشگران
بباده نشستند یکسر سران.
برفتند با رود و رامشگران
بباده نشستند یکسر سران.
فردوسی.
کلمات دیگر: