کلمه جو
صفحه اصلی

چوبدر

فرهنگ فارسی


لغت نامه دهخدا

چوبدر. [ دَ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان قاقازان بخش ضیأآباد شهرستان قزوین در 6 هزارگزی ضیأآباد و 18 هزارگزی راه شوسه در جلگه قرار گرفته. معتدل است و 192 تن سکنه دارد. از چشمه سار آبیاری میشود. محصولاتش غلات ، گردو، لبنیات است. مردمش بکشاورزی و گله داری و گلیم و جوال و جاجیم بافی اشتغال دارند و از طایفه درویش وند هستند. زمستان بکوههای ملاسوره میروند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

دانشنامه عمومی

چوبدر، روستایی از توابع بخش کوهین شهرستان قزوین در استان قزوین ایران است.جمعیت اصلی این روستا از مردمان لک که سال ها پیش در این محل سکونت گزیده اند، تشکیل شده است.این روستا دارای چشمه های آب گرم و سرد طبیعی می باشد که دارای خاصیت درمانی است و توریست های بسیاری به خود جذب کرده است.این روستا دارای برق شهری نمی باشد و 5 کیلومتر از جادهٔ منتهی به آن خاکی است و اکثر اهالی آن دامدار و کشاورز می باشند. از محصولات عمده کشاورزی آن می توان به عدس، گندم، جو، گاودانه، نخود، یونجه، لوبیا، گردو، زردآلو، آلبالو، انجیر، انگور و توت سیاه اشاره کرد.این روستا از اولین روستاهای کشور می باشد که از برق خورشیدی استفاده کرده است.
این روستا در دهستان ایلات قاقازان غربی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن زیر سه خانوار بوده است.
بسیاری از اهالی این روستا به دلیل مشکلات روستانشینی به شهرهای قزوین، الوند، محمودآبادنمونه، تهران و فردیس کرج مهاجرت کرده اند و در فصول گرم به زادگاه خود (چوبدر) برمی گردند.
وحید رفایی نژاد از اهالی روستا


کلمات دیگر: