چپ میانه

چپ میانه یا سیاست میانه متمایل به چپ (به انگلیسی: Left of Centre politics) یا (center-left politics در اصطلاح آمریکایی)، اشاره به پایبندی و پیروی از سیاست میانه گرایی ولی هواداری از دیدگاه های متمایل به جناح چپ آن دیدگاه است. در لفظ آمریکایی مفهوم چپ میانه؛ پایبندی به دیدگاه چپ اما نزدیک به مرکز آن دیدگاه در طیف سیاسی چپ-راست است. طرف داران چپ میانه گرایی به کار و فعالیت در درون نظام موجود به منظور بهبود عدالت اجتماعی باور دارند. چپ میانه در راه ترویج ایده های برابری اجتماعی؛ که معتقد است از طریق ترویج فرصت های برابر دست یافتنی هستند می کوشد. چپ میانه معتقد و خواستار ارتقای شانس مساوات طلبی است؛ «دستیابی به برابری، نیازمند داشتن مسئولیت شخصی در حوزه های در کنترل خود فرد؛ از طریق توانایی ها و استعدادهای او، و نیز وجود مسئولیت اجتماعی (از سوی جامعه) در حوزه های خارج از کنترل افراد در توانایی ها یا استعدادهای آنهاست.»
میانه گرایی
مداخله دولت در امور اقتصادی
اقتصاد مختلط
چپ میانه مخالف با بودن یک شکاف گسترده بین غنی و فقیر است و از اقداماتی متعادل و میانه گرایانه ​​به منظور کاهش فاصلهٔ اقتصادی از جمله؛ برقراری مالیات بر درآمد پلکانی، قوانین منع کار کودکان، قوانین حداقل دستمزد، قوانین تنظیم شرایط کاری، محدودیت در ساعات کار، و قوانین برای اطمینان از حق کارگران برای سازماندهی خود حمایت می کند. چپ میانه، بر خلاف چپ تندرو معمولاً ادعا می کند که برابری کامل نتیجه ممکن نیست، اما به جای آن فرصت های برابر است که گامی در راه بهبود برابری نتیجه در جامعه است.
در اروپا، چپ میانه شامل سوسیال دموکرات ها، لیبرال اجتماعی، سیاست های سبز، ترقی خواهی و همچنین برخی از سوسیالیست های دموکراتیک است. برخی لیبرال های اجتماعی به عنوان چپ میانه توصیف شده اند، و همچنین بسیاری از لیبرال های اجتماعی در مرکز طیف سیاسی قرار دارند.
اصطلاح "چپ میانه" در طی سلطنت ژوئیه فرانسه که در دههٔ ۱۸۳۰ پدید آمد، یک دورهٔ تحول و تغییر سیاسی و تاریخی در دوران فرانسهٔ پادشاهی، زمانی که نظام حکومتی دودمان اورلئان تحت یک سیستم تقریباً پارلمانی حاکم بود.