ویلیام وایلر (به آلمانی: William Wyler) (۱ ژوئیهٔ ۱۹۰۲ - ۲۷ ژوئیهٔ ۱۹۸۱) کارگردان آمریکایی-آلمانی دوران طلایی هالیوود است.
نامزد گلدن گلوب بهترین کارگردانی برای فیلم وارثه در سال ۱۹۴۹.
وایلر با سه اسکار بهترین کارگردانی همراه با فرانک کاپرا و پس از جان فورد (با چهار اسکار کارگردانی) جزء رکوردداران است. او با ۱۲ بار نامزدی اسکار بهترین کارگردانی رکورددار بیشترین نامزدی در این رشته است. او جایزهٔ اسکار بهترین کارگردانی را در سال های ۱۹۴۲ برای فیلم خانم مینی ور، ۱۹۴۶ برای فیلم بهترین سال های زندگی ما و ۱۹۵۹ برای فیلم بن هور به دست آورد. وی همچنین با کارگردانی ۳۱ بازیگر مختلف در نقشهایی که منجر به نامزدی اسکار شده با سیزده برد رکورددار است.
وایلر همچنین در سال ۱۹۵۷ برندهٔ نخل طلای جشنواره فیلم کن برای فیلم ترغیب دوستانه شد.
برخی از مهم ترین فیلم های وایلر:
نامزد گلدن گلوب بهترین کارگردانی برای فیلم وارثه در سال ۱۹۴۹.
وایلر با سه اسکار بهترین کارگردانی همراه با فرانک کاپرا و پس از جان فورد (با چهار اسکار کارگردانی) جزء رکوردداران است. او با ۱۲ بار نامزدی اسکار بهترین کارگردانی رکورددار بیشترین نامزدی در این رشته است. او جایزهٔ اسکار بهترین کارگردانی را در سال های ۱۹۴۲ برای فیلم خانم مینی ور، ۱۹۴۶ برای فیلم بهترین سال های زندگی ما و ۱۹۵۹ برای فیلم بن هور به دست آورد. وی همچنین با کارگردانی ۳۱ بازیگر مختلف در نقشهایی که منجر به نامزدی اسکار شده با سیزده برد رکورددار است.
وایلر همچنین در سال ۱۹۵۷ برندهٔ نخل طلای جشنواره فیلم کن برای فیلم ترغیب دوستانه شد.
برخی از مهم ترین فیلم های وایلر:
wiki: ویلیام وایلر