شاه پسند

سرده‌ای از شاه‌پسندیان یک یا چندسالۀ علفی یا نیمه‌چوبی با حدود 250 گونه که بومی برِّ جدید و برخی نیز بومی برِّ قدیم‌اند؛ برگ‌های آنها معمولاً متقابل و ساده و در بسیاری از گونه‌ها کرک‌دار و گل‌هایشان کوچک و دارای پنج گلبرگ است که در گل‌آذین خوشه قرار می‌گیرند و معمولاً سایه‌ای آبی دارند

شاه پسند. [ پ َ س َ ] (اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش حومه ٔ شهرستان بجنورد. دارای 160 تن سکنه . آب آن از رودخانه . محصول آن غلات ، بنشن و میوه جات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

شاه پسند. [ پ َ س َ ] (اِخ ) نام محلی در کنار راه کرمانشاه و قصرشیرین میان ماهی دشت و چارریز در 604 هزارگزی تهران . (یادداشت مؤلف ).

شاه پسند. [ پ َ س َ ] (ن مف مرکب ) که شاه پسندد. مرضی ِ سلطان . آنچه پسندِ شاه شود. (فرهنگ نظام ).

شاه پسند. [ پ َس َ ] (اِخ ) دهی از بخش رامیان شهرستان گرگان . دارای 160 تن سکنه . آب آن از چاه . محصول آن غلات ، توتون ، سیگار و کنجد است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).

شاه پسند. [ پ َ س َ ] (اِ مرکب ) گلی است به شکل بوق کوچک که رنگهای مختلف دارد. (از فرهنگ نظام ). تیره ٔ شاه پسند دارای برگهای متقابل . بعضی از آنها درخت یا درختچه و بعضی بوته های کوتاهند. جنس مهم آنها یکی شاه پسند است که گلهای رنگین چتری دارد و برای زینت کاشته میشود و جنسهای دیگر آن بصورت درختچه است و از نقاط گرم بمنطقه ٔ معتدله برده شوند و زینتی هستند. (از گیاه شناسی گل گلاب ص 251).
- شاه پسند درختی ؛ نوعی از شاه پسند است .
- شاه پسند دوایی . رجوع به اکبو بران شود.
|| قسمی از مرکبات لیمویی رنگ سخت پوست بصورت گلابی که طول آن به نه سانتی متر میرسد. (از یادداشت مؤلف ).

کوهی در ارتفاعات جنوبی منطقه ی کردکوی