مَشی و مَشیانه نخستین جفتِ بشر در تاریخِ اساطیری ایران و از نطفهٔ کیومرث هستند که پس از کشته شدنِ وی به دستِ اهریمن بر زمین ریخته می شود. مشی ومشیانه از آغاز بر روی زمین زاده می شوند و هیچ گناهِ نخستینی مرتکب نشده اند و وظیفه دارند جهان را از شرّ اهریمن برهانند.
هبوط
زمین
پس از چهل سال شاخه ای ریواس می روید که دارای دو ساق و پانزده برگ است. این پانزده برگ برابر با سال هایی است که آیودامن (مشیا) و مشیانه - نخستین زوج آدمی - در آن هنگام دارند. آیودامن و مشیانه، همسان و همبالای اند و تنشان در کمرگاه چنان به هم پیوند خورده است که شناختِ این که کدام نر و کدام ماده اند ممکن نیست.
مشیه و مشیانه دارای هفت جفت فرزند می شوند و هر جفتی یک نر و یک ماده است. هر کدام از جفت ها با هم آمیزش می کنند و روانهٔ یکی از هفت کشور می شوند. از آنان فرزندانِ دیگر به وجود می آیند و نسلِ بشر ادامه می یابد. آیودامن و مشیانه در صد سالگی می میرند. فرزندانِ آیودامن و مشیانه آغاز و مبدأ بسیاری از نژادهای گوناگون را در بر می گیرند.
هبوط
زمین
پس از چهل سال شاخه ای ریواس می روید که دارای دو ساق و پانزده برگ است. این پانزده برگ برابر با سال هایی است که آیودامن (مشیا) و مشیانه - نخستین زوج آدمی - در آن هنگام دارند. آیودامن و مشیانه، همسان و همبالای اند و تنشان در کمرگاه چنان به هم پیوند خورده است که شناختِ این که کدام نر و کدام ماده اند ممکن نیست.
مشیه و مشیانه دارای هفت جفت فرزند می شوند و هر جفتی یک نر و یک ماده است. هر کدام از جفت ها با هم آمیزش می کنند و روانهٔ یکی از هفت کشور می شوند. از آنان فرزندانِ دیگر به وجود می آیند و نسلِ بشر ادامه می یابد. آیودامن و مشیانه در صد سالگی می میرند. فرزندانِ آیودامن و مشیانه آغاز و مبدأ بسیاری از نژادهای گوناگون را در بر می گیرند.
wiki: مشی و مشیانه