مترادف خودی : آشنا، خویش ، انانیت، انیت، آشنایی، خودمانی، صمیمی
متضاد خودی : اجنبی، بیگانه، غریب، غیر، ناآشنا
خودی
مترادف خودی : آشنا، خویش ، انانیت، انیت، آشنایی، خودمانی، صمیمی
متضاد خودی : اجنبی، بیگانه، غریب، غیر، ناآشنا
فارسی به انگلیسی
familiar, relationship
familiar, friendly, insider
فارسی به عربی
عارف , قریب , مالوف
مترادف و متضاد
صفت ≠ اجنبی، بیگانه، غریب، غیر، ناآشنا
آشنا، خویش ≠ انانیت، انیت
۱. آشنا، خویش ≠ اجنبی، بیگانه، غریب، غیر، ناآشنا
۲. انانیت، انیت
۳. آشنایی
۴. خودمانی، صمیمی
نزدیک، خویشاوند، خودی
عشیره، خویشاوند، خودی
نزدیک، وابسته، مربوط، نسبی، فامیلی، خودی، وابسته به نسبت یا خویشی
خودی، مال خودم
فرهنگ فارسی
۱ - خود سری . ۲ - انانیت هستی .
فرهنگ معین
(خُ) (ص نسب .) آشنا.
( ~.) (حامص .) 1 - خودسری . 2 - انانیت ، هستی .
(خُ ) (ص نسب . ) آشنا.
( ~. ) (حامص . ) ۱ - خودسری . ۲ - انانیت ، هستی .
( ~. ) (حامص . ) ۱ - خودسری . ۲ - انانیت ، هستی .
لغت نامه دهخدا
خودی. [ خوَ / خ ُ ] ( ص ) مقابل بیگانه. مقابل غریبه. آشنا. اهل. خویش. قریب. ( یادداشت مؤلف ) :
چو خود را ز نیکان شمردی بدی
نمی گنجد اندر خدایی خودی.
نه با کس که بد با خودی میکنی.
مثل سگ نازی آباد است نه خودی می شناسد نه غریبه .
|| ( ق ) بخودی خود. بنفسه. ( یادداشت مؤلف ) :
دل از رخت خودی بیگانه بودش
که رخت دیگری در خانه بودش.
یاد دگری کجا کند گوش ؟
با تو خودی من از میان رفت
وین راه به بیخودی توان رفت.
از خودی سرمست گشته بی شراب
ذره ای خود را شمرده آفتاب.
چو خود را ز نیکان شمردی بدی
نمی گنجد اندر خدایی خودی.
سعدی ( بوستان ).
چو نیکت بگویم بدی می کنی نه با کس که بد با خودی میکنی.
سعدی ( بوستان ).
- امثال :مثل سگ نازی آباد است نه خودی می شناسد نه غریبه .
|| ( ق ) بخودی خود. بنفسه. ( یادداشت مؤلف ) :
دل از رخت خودی بیگانه بودش
که رخت دیگری در خانه بودش.
نظامی.
آنکس که کند خودی فراموش یاد دگری کجا کند گوش ؟
نظامی.
|| ( اِ ) انانیت. هستی نفس. ( ناظم الاطباء ) ( یادداشت مؤلف ) : با تو خودی من از میان رفت
وین راه به بیخودی توان رفت.
نظامی.
آن بندگان که ایشان از خودی خود خلاصی یافته اند و بتصرفات جذبات در عالم الوهیت سیر دارند یک نفس ایشان بمعامله اهل دو عالم برآید و بر آن بچربد. ( مرصادالعباد ).از خودی سرمست گشته بی شراب
ذره ای خود را شمرده آفتاب.
مولوی.
فرهنگ عمید
۱. متعلق به خود (کشور، خانواده، شخص ): هواپیماهای خودی.
۲. [مقابلِ بیگانه] آشنا.
۳. (حاصل مصدر ) [قدیمی] خودپسندی، خودخواهی.
۴. (حاصل مصدر ) (تصوف ) حالت سالکی که هنوز در بند هواهای خود است و به کمال نرسیده، انانیت: از خودی سرمست گشته بی شراب / ذره ای خود را شمرده آفتاب (مولوی: لغت نامه: خودی ).
۲. [مقابلِ بیگانه] آشنا.
۳. (حاصل مصدر ) [قدیمی] خودپسندی، خودخواهی.
۴. (حاصل مصدر ) (تصوف ) حالت سالکی که هنوز در بند هواهای خود است و به کمال نرسیده، انانیت: از خودی سرمست گشته بی شراب / ذره ای خود را شمرده آفتاب (مولوی: لغت نامه: خودی ).
گویش مازنی
آشنا
/Khoodi/ آشنا
پیشنهاد کاربران
آشنا، خویش، انانیت، انیت، آشنایی، خودمانی، صمیمی
کلمات دیگر: