اکارس

اکارس . [ اَ رِ ] (ع اِ) ج ِ اَکراس . جج ِ کَرس . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ِ اکراس . (منتهی الارب ). رجوع به اکراس و کرس شود. || اکارس القلائد؛ اذا ضمت بعضها الی بعض . (ناظم الاطباء).

اکارس . [ اَ رِ ] (اِ) قسمی از سماروغ و قارچ که در جای نمناک و متعفن مانند زیر خمره ٔ شراب و جایی که پهن و سرگین ریخته باشند روید. (ناظم الاطباء) (از انجمن آرا) (آنندراج ) (از برهان ). گیاهی است که آنرا به تازی کما خوانند. (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ) (از فرهنگ سروری ). سماروغ . (از فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به سماروغ شود.

سماروغ، غارچ