ملوکانه

احد افراد العائلة المالکة

( صفت ) پادشاهانه شاهانه : [ عطیه ملوکانه ] توضیح در تاریخ بیهقی همه جا ( از جمله چا . فض. ص۴۷ ) [ ملکانه ] آمده

(مُ نِ ) [ ع - فا. ] (ص . ) شاهانه ، پادشاهانه .

ملوکانه. [ م ُ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی ، ق مرکب ) شاهانه. ( آنندراج ). مأخوذ از تازی ، شاهی. مانند شاه. بطور شاه. ( از ناظم الاطباء ). سزاوار ملوک. درخور شاهان و بزرگان :
سکندر به آیین فرهنگ خویش
ملوکانه برشد به اورنگ خویش.آن خوی ملوکانه که با شیر فرورفت
واﷲ که نیامیزد با خون پلیدی.شنیدم که جشنی ملوکانه ساخت
چو چنگ اندر آن بزم خلقی نواخت.به اسبان تازی واستران راهوار برنشسته و جامه های ملوکانه پوشیده و غلامان ماه پیکر و سرهنگان بسیار بر خود جمع کرده... ( تاریخ غازان ص 313 ).

شاهانه.