جمع نسیم است
نسام
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نسام . [ ن ِ ] (ع اِ) ج ِ نسیم . رجوع به نسیم شود.
نسام. [ ن ِ ] ( ع مص ) یکدیگر را بوئیدن و نزدیک شدن و رسیدن به چیزی. مناسمة. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ).
نسام. [ ن ِ ] ( ع اِ ) ج ِ نسیم. رجوع به نسیم شود.
نسام. [ ن ِ ] ( ع اِ ) ج ِ نسیم. رجوع به نسیم شود.
نسام . [ ن ِ ] (ع مص ) یکدیگر را بوئیدن و نزدیک شدن و رسیدن به چیزی . مناسمة. (از اقرب الموارد) (از المنجد).
گویش مازنی
/nesaam/ مکانی که آفتاب گیر نباشد
مکانی که آفتاب گیر نباشد
کلمات دیگر: