کلمه جو
صفحه اصلی

نقال


مترادف نقال : حکایتگر، داستانسرا، قصه گو، ناقل

برابر پارسی : افسانه گو، داستان گو، گوسان

فارسی به انگلیسی

narrator, raconteur, storyteller, troubadour, [rare] conveyor

narrator, [rare] conveyor


narrator, raconteur, storyteller, troubadour


عربی به فارسی

متحرک , قابل حرکت , قابل تحرک , سيال , تلقن همراه , قابل حمل ونقل , سفري , سبک , ترابرپذير , دستي


مترادف و متضاد

minstrel (اسم)
شاعر، خنیاگر، نوازنده سیار، نقال

scop (اسم)
شاعر، نقال

storyteller (اسم)
قصه گو، نقال، راوی، داستان سرا

rhapsodist (اسم)
نقال، مصنف راپسودی

حکایتگر، داستانسرا، قصه‌گو


ناقل


۱. حکایتگر، داستانسرا، قصهگو
۲. ناقل


فرهنگ فارسی

بسیارنقل کننده، داستان سرا، قصه گو
(صفت ) ۱ - کسی که چیزها را از محلی بمحل دیگر نقل کند. ۲ - کسی که در قهوه خانه ها و اماکن عمومی با آداب و رسوم خاص داستانهای حماسی و پهلوانی میگوید و در برابر آن در آخر نقل دوران میزند و پولی از مردم می گیرد .
فرس نقال است که زود زود بردارد پاها را ٠ اسب که به سرعت قدم بردارد ٠

فرهنگ معین

(نَ قّ ) [ ع . ] (ص . ) افسانه گو، قصه خوان .

لغت نامه دهخدا

نقال. [ ن ِ ] ( ع اِ ) ج ِ نَقل. رجوع به نَقل شود. || ج ِ نَقَل. رجوع به نَقَل شود. || ج ِ نِقل. رجوع به نِقل شود. || ج ِ نَقلَة. رجوع به نقلة شود. || ( مص ) زودزودبردارنده قوائم گردیدن اسب. ( منتهی الارب ). به سرعت قدم برداشتن اسب. ( از اقرب الموارد ). مناقلة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || یکباره و دوباره آب و علف خوردن شتر بی چرانیدن کسی. ( منتهی الارب ).

نقال. [ ن َق ْ قا ] ( ع ص ) فرس نقال ؛ اسب که زودزود بردارد پاها را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). اسب که به سرعت قدم بردارد. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). منتقل. مناقل. ( متن اللغة ) ( المنجد ). || آنکه چیزها را از موضعی به موضع دیگر نقل کند. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). نقل کننده. از جائی به جائی برنده. ( یادداشت مؤلف ). || آنکه خبر را از جائی به جائی می برد. ( ناظم الاطباء ). || در فارسی ، افسانه گو. قصه خوان. کسی که قصه و حکایت بیان می کند. ( ناظم الاطباء ). قصه گوی. آنکه نقل گوید. افسانه سرای. سمرگوی که در قهوه خانه ها و مجامعی از این قبیل ، داستانهای حماسی و سرگذشت پهلوانان و عیاران را به آهنگی خاص نقل می کند.

نقال . [ ن َق ْ قا ] (ع ص ) فرس نقال ؛ اسب که زودزود بردارد پاها را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). اسب که به سرعت قدم بردارد. (از اقرب الموارد) (از المنجد). منتقل . مناقل . (متن اللغة) (المنجد). || آنکه چیزها را از موضعی به موضع دیگر نقل کند. (از اقرب الموارد) (از المنجد). نقل کننده . از جائی به جائی برنده . (یادداشت مؤلف ). || آنکه خبر را از جائی به جائی می برد. (ناظم الاطباء). || در فارسی ، افسانه گو. قصه خوان . کسی که قصه و حکایت بیان می کند. (ناظم الاطباء). قصه گوی . آنکه نقل گوید. افسانه سرای . سمرگوی که در قهوه خانه ها و مجامعی از این قبیل ، داستانهای حماسی و سرگذشت پهلوانان و عیاران را به آهنگی خاص نقل می کند.


نقال . [ ن ِ ] (ع اِ) ج ِ نَقل . رجوع به نَقل شود. || ج ِ نَقَل . رجوع به نَقَل شود. || ج ِ نِقل . رجوع به نِقل شود. || ج ِ نَقلَة. رجوع به نقلة شود. || (مص ) زودزودبردارنده ٔ قوائم گردیدن اسب . (منتهی الارب ). به سرعت قدم برداشتن اسب . (از اقرب الموارد). مناقلة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || یکباره و دوباره آب و علف خوردن شتر بی چرانیدن کسی . (منتهی الارب ).


فرهنگ عمید

۱. کسی که چیزهایی را از محلی به محل دیگر نقل کند.
۲. داستان سرا، قصه گو.
۳. کسی که در اماکن عمومی قصه گویی می کند خصوصاً داستان های شاهنامه.

گویش مازنی

/naghghaal/ قصه گو - داستان سرا

۱قصه گو ۲داستان سرا


پیشنهاد کاربران

قصه گو٬کسی که داستان٬حکایت یا روایتی رو نقل میکنه

نقّال /naqqAl/
مترادف نقال: حکایتگر، داستانسرا، قصه گو، ناقل
برابر پارسی: افسانه گو، داستان گو، گوسان


کلمات دیگر: