نَقْنِه شهری در شهرستان بروجن، استان چهارمحال و بختیاری، ایران است.این شهر در ۳ کیلومتری شرق بروجن قرار دارد و شرقی ترین شهر استان چهارمحال و بختیاری می باشد.
بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت نقنه ۸٬۰۸۶ نفر است که از این نظر در مکان ۱۶ در استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد. در گذشته نقنه یکی از روستاهای بزرگ استان چهارمحال و بختیاری به شمار می رفته است.زبان و گویش مردم این شهر فارسی است. تصویب نامه تبدیل روستای نقنه به شهر نقنه در تاریخ ۶/۴/۱۳۸۶ به تأیید ریاست جمهوری رسید، و شهرداری نقنه در تاریخ ۱۴ آبانماه ۱۳۸۶ افتتاح شد.از نقاط دیدنی و گردشگری این شهر می توان مسجد جامع نقنه که قدمت آن به دوره تیموریان بازمی گردد، امامزاده میر حیدرشاه نقنه، چشمه اردوبار، چشمه سفید و آسیاب آبی قدیمی را نام برد.طبیعت این شهر در اردیبهشت و خرداد بسیار چشم نواز است و تابستانی بسیار خنک دارد. بگونه ای که در سال های اخیر خیل عزیمی از گردشگران استان های جنوبی کشور بخصوص خوزستان را به خود جلب کرده است.
تاریخ دقیق اسکان در مکان فعلی شهر نقنه مشخص نیست، هرچند قدیمی ترین تاریخ مسجل برای نقنه را می توان بر اساس زمان ساخت مسجد جامع نقنه که طبق بررسی های باستان شناسی به دوره تیموریان(۷۷۱ – ۹۱۱ ه. ق/۱۳۷۰–۱۵۰۶ م) بازمی گردد، به آن زمان نسبت داد.
به گفته برخی از بزرگان شهر، کلمه نقنه از قنات مشتق شده است و این به دلیل قنات های متعددی (به قولی ۷ دهنه قنات) است که در گذشته در نقنه وجود داشته و در حال حاضر نیز برخی از آن ها فعال هستند و آب آن ها از مرکز شهر نقنه می گذرد و مزارع پایین دست نقنه را آبیاری می کند.
