عملیات نظامی

در این مقاله سه موضوع مختلف ولی مربوط به هم بررسی می شوند: عملیات های نظامی، عملیات به عنوان یک رویداد نظامی و سطح عملیاتی جنگ.
صحنه: این حوزه عملیاتی سطحی بزرگ را در بر می گیرد که غالباً شامل عملیات در سطح قاره ای است. صحنهٔ عملیاتی نمایانگر التزام راهبردی ملی نسبت به نبرد است که همچون عملیات بارباروسا اهداف اصلی آن فراتر از مسائل نظامی صرف است و تأثیرات سیاسی و اقتصادی را نیز در بر می گیرد.
لشکرکشی یا تهاجم: این مورد می تواند زیرمجموعه ای از صحنهٔ عملیاتی باشد یا به سطح جغرافیایی و التزام راهبردی عملیاتی کمتری نظیر نبرد بریتانیا نیاز داشته باشد. در این حوزه لازم نیست که التزام ملی به نبرد وجود داشته باشد یا اهدافی خارج از مسائل نظامی در نظر باشد.
نبرد عملیاتی: این حوزه زیرمجموعه ای از یک لشکرکشی است که اهداف نظامی و آماج جغرافیایی را در نظر داشته و مانند نبرد گالیپولی توصیف واضحی دربارهٔ شیوهٔ استفاده از نیروها در آن آمده است. در نبرد گالیپولی که از دیدگاه عملیاتی یک عملیات مرکب به شمار می آید و به نام عملیات آبخاکی داردانل که بخشی از نبرد داردانل به شمار می آمد شهرت یافته است، در حدود ۴۸۰،۰۰۰ نفر از نیروهای متفقین شرکت داشتند.
درگیری: این حوزه شامل نبردهای تاکتیکی در سطح و آماج مشخص با استفاده از اقدامات یگان های مجزا است. برای مثال نبرد کورسک (Kursk) که به نام آلمانی اش یعنی عملیات سیتادل نیز شهرت یافته، شامل درگیری های مجزایی بود که بسیاری از آن ها در نبرد پروخوروفکا انجام شدند. نبرد کرسک که نشانگر عملیات آفندی آغازین آلمان ها بود، شامل دو عملیات متقابل شوروی به نام های عملیات کوتوزوف و عملیات پولکوفودتز رومیانتسف هم بود.
عملیات های نظامی مجموعه ای از اقدامات نظامی است که در پاسخ به وضعیتی رو به گسترش انجام می شوند. این اقدامات به صورت یک نقشه یا طرح نظامی تهیه می شوند تا یک اوضاع خاص را به نفع نیروی مربوط تغییر دهند. عملیات ها به دو شکل رزمی و غیررزمی هستند و معمولاً به دلیل مسائل امنیتی از یک اسم رمز برای اشاره به آن ها استفاده می شود. عملیات های نظامی را به جای این که با اهداف عملیاتی واقعیشان بشناسند، غالباً با نامی که به آن مشهور شده اند می شناسند.
عملیات های نظامی را می توان بنا بر مقیاس و حوزهٔ کاربرد نیرو و تأثیر آن ها بر نبردهای وسیع تر تقسیم بندی کرد. حوزهٔ عملیات های نظامی می تواند شامل موارد زیر باشد:
سطح عملیاتی جنگ تقریباً در بین کانون راهبردی لشکرکشی و تاکتیک های یک درگیری قرار می گیرد. این سطح «سطحی میانی و مجزایی از جنگ است که بین راهبرد نظامی به عنوان کنترل کنندهٔ جنگ به طور کلی و تاکتیک به عنوان نبرد» قرار می گیرد. برای مثال می توان در طول جنگ جهانی دوم این مفهوم را به دسته های تانک شوروی اطلاق کرد.