کلمه جو
صفحه اصلی

کلاح

فرهنگ فارسی

ترشروئی کردن و در کشیدن لبها را چندان که وا گردد دندانها . بسیار ترشروئی کردن .

لغت نامه دهخدا

کلاح. [ ک ُ / ک َ ] ( ع اِ ) خشکسال. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). تنگ سالی. ( مهذب الاسماء ). || ( ص ) شدید: «هذا سنة کلاح و اصابتهم سنة کلاح » و تقول : «کان فلان عصمة فی الزمن الکلاح ». ( از اقرب الموارد ).

کلاح. [ ک ُ ] ( ع مص ) ترشروئی کردن و کشیدن لبها را چندان که واگردد دندانها.( منتهی الارب ) ( آنندراج ). بسیار ترشروئی کردن. ( از اقرب الموارد ). روی ترش کردن. ( تاج المصادر بیهقی ).

کلاح . [ ک ُ ] (ع مص ) ترشروئی کردن و کشیدن لبها را چندان که واگردد دندانها.(منتهی الارب ) (آنندراج ). بسیار ترشروئی کردن . (از اقرب الموارد). روی ترش کردن . (تاج المصادر بیهقی ).


کلاح . [ ک ُ / ک َ ] (ع اِ) خشکسال . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). تنگ سالی . (مهذب الاسماء). || (ص ) شدید: «هذا سنة کلاح و اصابتهم سنة کلاح » و تقول : «کان فلان عصمة فی الزمن الکلاح ». (از اقرب الموارد).



کلمات دیگر: