دیوانه
مجنن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مجنن. [ م ُ ج َن ْ ن ِ] ( ع اِ ) قسمی از عنب الثعلب است. ( فهرست مخزن الادویه ) ( تحفه حکیم مؤمن ). نوعی از عنب الثعلب . ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
مجنن. [ م ُ ج َن ْ ن ِ ]( ع ص ) دیوانه کننده. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).
مجنن. [ م ُ ج َن ْ ن ِ ]( ع ص ) دیوانه کننده. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).
مجنن . [ م ُ ج َن ْ ن ِ ](ع ص ) دیوانه کننده . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).
مجنن . [ م ُ ج َن ْ ن ِ] (ع اِ) قسمی از عنب الثعلب است . (فهرست مخزن الادویه ) (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). نوعی از عنب الثعلب . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
کلمات دیگر: