مجمره گردان
مجمر دار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مجمردار. [ م ِ م َ ] ( نف مرکب ) مجمر دارنده. مجمره گردان. آنکه مجمر به دست گیرد عطرآگین کردن مجلس را :
صد و پنجاه مجمردار دلکش
فکنده بویهای خوش در آتش.
صد و پنجاه مجمردار دلکش
فکنده بویهای خوش در آتش.
نظامی.
و رجوع به مجمره گردان شود.کلمات دیگر: