از احفاد دولتشاه و از پارسی گویان مقیم هند و از مقربان دربار اکبر شاه است ٠
نصیب قزوینی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نصیب قزوینی. [ ن َ ب ِ ق َزْ ] ( اِخ ) از احفاد دولتشاه و از پارسی گویان مقیم هند، و از مقربان دربار اکبرشاه است. او راست :
دارم صنمی چهره برافروخته ای
راه و روش عاشقی آموخته ای
او عاشق دیگری و من عاشق او
من سوخته سوخته سوخته ای.
دارم صنمی چهره برافروخته ای
راه و روش عاشقی آموخته ای
او عاشق دیگری و من عاشق او
من سوخته سوخته سوخته ای.
( از صبح گلشن ص 520 ).
دانشنامه عمومی
نصیب قزوینی شاعر و مورخ قرن دهم هجری.
اثرآفرینان، زندگینامهٔ نام آوران فرهنگی ایران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، جلد پنجم
وی از احفاد و بازماندگان دولتشاه سمرقندی، مؤلف تذکرةالشعراء، و از امرای دربار اکبر شاه (۹۶۳-۱۰۱۴) بود. وی در تاریخ دست داشت. برخی نام او را نقیب خان نوشته اند. اشعاری از وی در تذکره ها آمده است.
اثرآفرینان، زندگینامهٔ نام آوران فرهنگی ایران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، جلد پنجم
وی از احفاد و بازماندگان دولتشاه سمرقندی، مؤلف تذکرةالشعراء، و از امرای دربار اکبر شاه (۹۶۳-۱۰۱۴) بود. وی در تاریخ دست داشت. برخی نام او را نقیب خان نوشته اند. اشعاری از وی در تذکره ها آمده است.
wiki: نصیب قزوینی
کلمات دیگر: