حصن منصور

[ویکی اهل البیت] این قلعه به نام بانی آن منصور از قبیله قیس همزمان با مروان بن محمد آخرین خلیفه اموی است. هارون الرشید قلعه منصور را در ایام خلافت پدرش مهدی ساخت و با سپاهیان مجهز کرد. ابن خرداذبه، حصن منصور را از مرزهای جزیره نام برده و می نویسد: از سمیساط تا حصن منصور شش فرسخ و از حصن منصور تا ملطیه ده فرسخ راه است.
این شهر در نیمه اول قرن چهارم هجری قمری حصار کوچکی بوده است. کشت آن به آب باران بوده و منبر و مسجد جامع داشته است. در سال 303 رومیان بر ثغور جزیره حمله و حصن منصور را غارت کردند.
مقدسی درباره حصن منصور فقط همین قدر اشاره کرده که در مرز واقع است. به نوشته ادریسی میان سمیساط و ملطیه شهر کوچکی است که حصن منصور نام دارد و آن دژ خوب و مشهوری است و دارای روستاها و آبادی هاست. در آنجا نعمت فراوان است.
یاقوت می گوید: حصن منصور از نواحی دیار مضر و در مغرب فرات نزدیک سمیساط واقع است. بر گرد شهر دیوار و خندق است. باروی آن سه دروازه دارد، در میان شهر دژی است که به گرد آن دو دیوار است. بعد از قرن هشتم قمری، حصن منصور به ادیمان معروف شد و رومیان (عثمانی ها) در آن زمان آن را پرها می گفتند.
حسین قره چانلو، جغرافیای تاریخی کشورهای اسلامی، سمت، تهران، 1380، ج 1، ص 325 و 326.